İmkansızlıklar

Konu: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 3:28 pm

Dylan korulukta Serenity'i bekliyordu. Ders geçmek bilmemişti. Dylan bir ağacın önüne oturdu. Bu arada arkasından bir takım sesler duydu. Birden bir kedi onun kucağına atladı. Dylan kedilerden nefret ederdi. Kediyi bir kenara fırlattı ve ayağa fırladı.
'' Benden ne istiyorsun, seni küçük yaratık!''
Kedi Dylan'a baktı sonra da biraz hırlayıp gitti. Bir kedinin onu seçmesine asla izin veremezdi. O karanlık taraftaydı. 'Kediler Nyx'ın yolundakiler içindir' diye düşündü. Bu arada arkasından bir ses duydu.
'' Evet, geldim işte ne istiyorsun?''

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 3:36 pm

Serenity Profesör Agora'nın dersinden sonra kimseye görünmeden koruluğa gitti.Uzaktan Dylan'ın bir kediyi yere attığını görünce sinirlendi.Kalona gibi iğrençlerin tarafında olması kedilere bunu yapmasını gerektirmezdi.
O yüzden önce canına okumak istese de kendini tuttu ve kendine bir tanrının kızı olarak asil davranması gerektiğini hatırlattı.Poseidon'a yakışır davranacaktı.
"Evet geldim işte!Benden ne istiyorsun!"diye tıslayınca Dylan korkuyla sıçrayarak Serenity'e döndü.
Ah evet çok kibar davranmıştı.
Lanet olsun.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 3:49 pm

'' Sana da Merhaba'' dedi Dylan herzamanki alaycı tavrıyla.
Serenity Dylan'a dik dik bakıyordu.
'' Derste sana ne yazdığımı biliyorsun, çok açık sözlüyümdür.''
'' Ah, evet bunu biliyorum.'' dedi Serenity. Dylan ona doğru bir adım attı. Serenity de ayna misali geriye bir adım attı.
'' Yapma, sana asla zarar vermeyeceğimi bilirsin.'' dedi Dylan.
'' Hayır Dylan, bilemem. Sen karanlık tarafındasın. Sana asla güvenemem.''
Serenity son cümlesini kararlı bir şekilde söylemişti.
'' Tarafım yüzünden mi? Baksana Serenity bence artık insanlara güvenmeyi öğrenmelisin. Pekala, ben karanlık taraftayım ama güvenilmeyecek bir insan değilim. Çok önyargılı davranıyorsun. Bir şansım olmalı.'' Dylan Serenity'e şaşılacak derecede samimi bakıyordu.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 4:06 pm

Serenity sinir içinde Dylan'a bakıyordu.Burada ne arıyordu?Bir Kalona ve Tsi Sgili hayranına neden böyle davranıyordu?
Tabii bu Dylan'ın karşısında masmavi gözlerini ona dikmiş bakmasını değiştirmiyordu.
Sorun ne demesi gerektiği değildi sorun demesi gerekenleri diyememesiydi!
Olmaması gerektiğini biliyordu.Ve olmaması gerektiğini Serenity kadar Dylan'da biliyordu.
Ama ikiside buradaydı.
Bu durum onu sinirlendiriyordu.Koruluğun dışında Dylan'a hayran olduğunu bildiği Emma ve Elizabeth'i görünce daha da sinirlendi.
Dylan'a gerçek bir öfkeyle baktı ve ayağını yere vurup konuşmaya başladı
"Bir şans,öyle mi!Sen Karanlık'a hizmet ederken bir şans sence de çok fazla değil mi?Tsi Sgili'ye her fırsatta sorun yaratırken sence ne kadar zamana kadar bize göz yumar?Ya o iğrenç Kalona buradaki herkesi Nyx'e çevirirken ben buna ne kadar göz yumarım?Sence Kalona ve Tsi Sgili biz Nyx Çaylaklarını uzun süre burada tutar mı!O zaman ne olacak?Dur düşüneyim!Ya ben seni ya da sen beni yok edeceğiz!"diye bağırınca Serenity Dylan geriye çekildi.Yüzü biraz beyazlamıştı.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 4:21 pm

'' Serenity, ben seni yok etmem. Hem öyle bir şey olmayacak.'' Dylan çok ısrarcıydı. Kalona taraftarı biri sevebilir miydi?
'' Sen neden gidip kendi tarafındaki biriyle aşk yaşamıyorsun? Emma seni seviyor, git onunla eylen!'' Serenity bunları söylerken bir yandan da yürüyordu. Dylan da arkasından gelip Serenity'nin bileğini tuttu.
'' Ben Emma'yı istemiyorum. Ben seni seviyorum.'' Aralarında çok az mesafe vardı. Serenity olduğu yere yapışmış gibiydi.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 4:26 pm

Serenity yere yapışmış gibiydi.
Dylan'a dönüp baktı.
Gözleri faltaşı gibi açıktı.Bu çaylak neden herşeyi pat diye söylüyordu ki.
"Sevemezsin.Sen Karanlık'a aitsin.Karanlık sevemez."diye bir ses duydu.Bu kendi sesiydi.Dylan bunu duyunca Serenity ona vurmuş gibi geri çekildi ve Serenity hakkında düşünmeye başladı.
Şimdi onun kuşkularını söyleme sırasıydı.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Tem. 29, 2010 11:55 pm

' Bunu nasıl bilebilirsin? Daha önce hiç aşık oldun mu? Çıktığın biri varmıydı diye sormuyorum. Gerçekten sevdiğin biri oldu mu? Biliyor musun, ben oldum ve hiçbir şey, ama hiç bir şey bunu değiştiremez!' Dylan'ın bakışları yine yumuşadı.
Serenity'nin de artık eskisi gibi sert bakmadığı ortadaydı. Dylan Serenity'nin kolunu yavaşça bıraktı, Dylan onun oradan koşarak uzaklaşacağından emindi, ama Serenity gitmedi.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Cuma Tem. 30, 2010 2:46 pm

"Dylan bu imkansız..."dedi Serenity sesi kesilmiş bir halde.Kalona tarafındakilerin gözlerinde olan o kırmızılığı boşuna aradı Dylan'ın gözlerinde.
"Öyle düşündüğünden imkansız."dedi Dylan.
"Bunu kimse beğenmeyecek."dedi Serenity yüzünü buruşturarak.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Cuma Tem. 30, 2010 11:58 pm

Dylan kaşlarını çatarak;
'' Önemli olan insanların beğenip beğenmemesi değil! Önemli olan bizim mutluluğumuz!'' dedi.
Serenity bahane üretmeye çalışıyordu.
Bu garip bir şey olurdu, yani beraber olmaları. Bu imkansız mıydı? Serenity de bunu biliyordu ki aşk herşeyden üstündü...

Konu: Geri: İmkansızlıklar C.tesi Tem. 31, 2010 11:22 am

Bu çok tuhaf olmalıydı.
Karanlık ve Aydınlık beraber olamazdı,olmamalıydı.
Serenity herşeyden önce Dylan'a verilecek tepkileri düşünüyordu.Poseidon aklına gelince istemsizce gülmeye başladı.Dylan şaşkınlıkla kıza baktı.
"Üzgünüm ama birden Karanlık Çaylaklardan birine ne hissettiğimi bilmediğimi belki sevdiğimi duysa babamın vereceği tepki geldi de ona gülüyorum."dedi kıkırdayarak.
Ama Dylan ona gerçek bir şaşkınlıkla bakıp konuştu.
"Beni sevdiğini söyledin."

Konu: Geri: İmkansızlıklar Çarş. Ağus. 04, 2010 2:01 pm

"Beni sevdiğini söyledin."
Dylan bir kahkaha attı ve yineledi.
"Beni sevdiğini söyledin!"
Serenity kızarmıştı. Ağzından nasıl da böyle bir şey kaçırmıştı?
'' Söylediysem ne olmuş? Pekala, bu bir gerçek, seni seviyorum. Tamam mı? Mutlu oldun mu?''

Konu: Geri: İmkansızlıklar Çarş. Ağus. 04, 2010 2:15 pm

Serenity ayağını yere vurarak Dylan'a baktı.Yanakları yanıyordu nasıl böyle bir hata yapabilirdi?
Onu sevdiğini nasıl söyleyebilirdi?
Dylan gülmekten konuşamıyordu bile.Serenity sinirle ona bakıp bağırdı.
"Mutlu oldun galiba!Tamam seviyorum!Daha doğrusu ne hissettiğimi bilmiyorum!"
Dylan gülümsedi ve Serenity'nin saçını yüzünden çekip konuştu.
"Ben seni seviyorum Serenity ve sende beni sevdiğini söyledin.Daha ne gerekiyor?"
Serenity yavaşça kafasını kaldırıp mırıldandı.
"Güven."

Konu: Geri: İmkansızlıklar C.tesi Ağus. 07, 2010 11:42 pm

"Serenity, bana güvenebilirsin. Karanlik taraftaki kisilere guvenilmemesi gerektigini de kim soylemis?"
Serenity ne yapacagini sasirmisti ve birden hic beklenmedik bir sey oldu. Dylan egilip nazikce Serenity"i dudaklarindan öptu.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Ptsi Ağus. 09, 2010 1:42 pm

Serenity şoktaydı.
"Dylan!"diye tısladı ama Dylan öyle bir baktı ki Serenity kalakaldı.
"Sanırım anladım.."dedi yavaşça Dylan."Sen beni sevmiyorsun.Üzgünüm vaktini aldığım için."dedi ve arkasını dönüp yürümeye koyuldu.
"DYLAN!"diye haykırdı Serenity ve koşup çocuğun kolundan tuttu.Dylan ona dönüp bir zafer çığlığı patlattı ve geceye haykırdı.
"Beni sevdiğini biliyordum!"
Serenity artık inkar edemezdi sadece başıyla onayladı.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Salı Ağus. 17, 2010 9:11 am

"Beni sevdiğini biliyordum!"
Serenity artık inkar edemezdi sadece başıyla onayladı. Dylan ona döndü ve gülümsedi.
''Umarım artık bana Summer demezsin'' dedi ve kıkırdadı. Serenity de kıkırdadı. Bir anlığına da olsa onun bir Kalona taraftarı olduğunu unutmuştu. Dylan diğerlerinden farklıydı, içinde sevgi barındırıyordu. Artık Serenity'nin inandığı buydu. Dylan Serenity'e yaklaştı ve onu tekrar öptü. Bu sefer Serenity uzaklaşmadı. Aralarında oluşan bağı kimse çözemezdi, öyle ki bu gerçek aşktı. İkisi de imkansız bir aşk içindeydi...

Rp Out: Sanırım Rp bitti.

Konu: Geri: İmkansızlıklar Perş. Eyl. 16, 2010 4:27 pm

Konu Kilit.