House Of Night
Would you like to react to this message? Create an account in a few clicks or log in to continue.


Karanlığın ve ışığın buluştuğu yerde, elbet kan dökülecektir. Savaşın kapıları sana açıldı, gecenin sesini dinle ve yüreğindeki zarlarla oyna. Doğru yolu bulacaksın...
 
AnasayfaHouse Of NightLatest imagesAramaKayıt OlGiriş yap

 

 Aşk İçin Değer Mi?

Aşağa gitmek 
2 posters
YazarMesaj
Ace Skym
5. Sınıf Çaylak
5. Sınıf Çaylak
Ace Skym


En Belirgin Özelliği : Sessiz ve asosyal olmam ama bunlardan kurtuluyor gibiyim :D
Kediniz : Sharlot(Benim yaşlı ve bilge gözüken kahverengi kedim)
Nerden : Tulsa Gece Evi
Mesaj Sayısı : 123
Kayıt tarihi : 14/09/10

Rpg Gücü
Rp Puanı Rp Puanı: 89
Uyarı Seviyesi Uyarı Seviyesi:

Aşk İçin Değer Mi? Empty
MesajKonu: Aşk İçin Değer Mi?   Aşk İçin Değer Mi? I_icon_minitimePerş. Eyl. 16, 2010 1:55 pm

-Korkuyor musun?
Bu ses kulaklarımı ürpertiyordu.kolları boynuma dolandığında bir buzdolabı kadar soğuk hissediyordum.Vücudum hareket etmiyor,beynim hiçbir hareketime tepki vermiyordu.Kaderim bu canavarın elindeydi.Yapabileceğim bir şey yoktu.Boyun eğdim ve beni yiyip bitirmesini dehşet içinde izledim.Artık kontrolü elime aldığımda herşey için çok geçti.Kocaman bir kan gölünün ortasında yatıyordum.Boğazıma hafif pıhtılaşmış kan kaçtı ve öksürmeye başladım.Yavaşça gözlerimi kapatım ve ölümün beni ele geçirmesine izin verdim.Artık herşey için çok ama çok geçti.Son sözlerim ağzımdan dökülürken son kez etrafa baktım:
-Neden?
Liseye yeni başlamıştım.Hafif bir çekingenli etrafımı sarmıştı.Yeni kişiler görmek garibime gidiyordu.Sıraya geçtik,müdür birşeyler zırvaladı ve sınıfa geçtik.Yanıma oturan çocukla hemen kaynaşmıştım.Adı Tuncay’dı.Kısa kanverengi saçlı,gözleri yeşil ve hafif küçüktü.Çok sessiz biriydi.İlk ders Kimyaydı ve hoca sıraların arasında yavaşça dolaşarak herkesin ismini,babasının adını,annesinin adını falan sordu.Bense sınıftaki kişileri yavaşça inceliyordum.Herkes inanılmaz sessizdi ama ileride açılacaklarını biliyordum.Gözlerim sıralarda dolaşırken birine takıldı.Bu çok hoş bir kızdı.Gözleri kırmızıydı.Galiba ilk gün hava atmak için lens takmıştı.Çünkü saçlarının simsiyah ve öndeki bir tutam saçının kırmızı olası bunu destekliyordu.Saçınada fön çekmiş gibiydi.Teni ise kansız gibi bembeyazdı.Tenefüste kızın yanına gittim ve:
-Merhaba,ben Berke.Senin ismin ne?
Kız bir anda öne doğru eğildi ve titremeye başladı.Yardım ister gibi ağzını açtı ama tıslayarak kapattı.Yardımcı olmak için öne eğlecektim ki kuvvetli bir el beni geri çekti.bu el on birinci sınıflardan birinindi.Sanırım abisiydi çünkü birbirlerine benziyorlardı.Sinirli şekilde bana döndü ve:
-Kardeşimden uzak dur.Kendi iyiliğin için.
-Ama ben…
Beni dinlemiyordu.Kardeşini rahatlatmaya çalışıyordu.İnanılmaz utanmıştım ve hemen sırama gittim ve sırama kazınan yazıların üzerinden parmağımı geçirerek zamanın geçmesini bekledim.Bir süre sonra zil çaldı ve yine derse girdik.Herkes birbirleriyle tanışmıştı.Bu kadar hızlı olacağını ummamıştım ama itirazım da yoktu.Hem demin olan olayı unutmamı sağlamıştı bu kaynaşma.Ders bitmeden onun kim olduğunu sordu.Kimse bilmiyordu.Her gideni geri çevirmişti ve bazılarıda benimle aynı kaderi paylaşıyordu.Kızı yavaş yavaş unutmaya başladım.İki ders sonra öğle arası geldi ve anında kantinin önüne sıkışmıştık.Biraz yemek alıp arkadaşlarımın yanına oturdum.Hepsi de o kızdan bahsediyorlardı.Masaya okkalı bir yumruk attım ve:
-Oğlum bırakın şu kızı.Bize yaptıklarını görmüyor musunuz?Resmen salak yerine koydu bizi.Kendini de bir şey sanıyor lens,boya falan.
-Çok tatlı bir kız değil mi ama?
-Ya bırakım bu masum aşık ayaklarını.Saçmalıyorsunuz ama farkında değilsiniz.Hepiniz herkesin önünde rezil oldunu ama bu sizin umrunuzda değil.
-Kıza çok yükleniyorsun Berke.
-Ah.Kapayın çenenizi.
Sonra masadan öylece kalktım ve hızlıca sınıfa çıktım.Sınıfa varınca o kızı ve abisini gördüm.Beni kapıda görünce ikiside gizli bir şey yapıyorlarmış gibi aniden toparlandılar ama ikisi de umrumda değildi.Kızı seviyordum ama ulaşamayacağımı da biliyordum.Son kez bakmak için arkamı döndüm ama çoktan çıkmış olduklarını fark ettim.O gün son derse kadar kafamın içinde tek bir düşünce vardı.Beni seviyor mu,sevmiyor mu?.Son zil çalınca saçmaladığımı fark ettim.Tabi ki de sevmiyordu.O sendromu görmüştüm.Bir merhaba onu böyle yapıyorsa konuşmak ne hale getirirdi kim bilir.Herkes çıkarken ben daha ancak çantamı toplamıştım.Son bir kontrolün ardından çantalı sırtıma geçirdim.Yavaşça sınıftan çıktım ve aşağı indim.O an önümden geçenlere söyle bir baktım.Bunlar onlardı.Hemen nöbetçi kürsüsünün oraya atladım ve dinlemeye başaldım:
-Dayanamıyorum Ayhan.
-Merak etme sevgilim.Birlikte atlatacağız bu durumu.
Sonra onu kaldırıp dudaklarından öptü.Haydaa,Abisi meğer sevgilisiymiş.Peki niye sakladı bunu bizden.Bizim sınıfta da onbirlerle çıkan kızlar vardı.Umudumu kaybetmiştim.Çantamı kontrol edip saklandığım yerden çıktım.Eve çok gecikmiştim.Orda da bir ton laf yemiştim.Hemen gidip yattım.Sabah okulda kız fenalaştı ve o sevgilisi onu kaldırdığı gibi dışarı çıktı.Güvenlik görevlisi onu durdurmak için yeltenmemişti bile.O gün öğle tatili Arkadaşlarla konuşurken herkes bana hak veriyodu:
-Haklıymışsın be abicim.O kız için değmezmiş.
-Oğlum nasıl da tongaya düşürdü bizi.Hakatten salakmışız.
-O kız mı?Boş ver oğlum.Öyleleri bizi birbirimize düşürür…

Hepsi de bir günde üç yüz atmış derece dönmüştü.Bense onlara gülerek bakıyordum.Dersin sonuna kadar haklı olmamın tadını çıkardım.Okul sonunda arkadaşlarla durağa yürürken ikisini gördüm.Bu kalabalığı görünce el ele tutuşmayı bırakmışlardı ama bu hareket benim gözümden kaçmamıştı.Arkadaşlar ona dik dik baktığımı görünce:
-Şimdi de sen mi abicim?
-Hadi len.Ben,siz miyim.
Sonra durağa gittim ve araca bindim.Eve gittim ve ödevlerimi yapıp uyudum.Rüyamda onu takip ediyordum.Bir koruluk içinde.Kıkırdayarak önümde koşuyordu.Bir süre sonra durdu.Ne olduğunu anlamak için yanına gittim.İşte o an sınıftaki gibi elleriyle kulağını kapamış ve titriyordu.Sonra gaipten sesler gelmeye başladı:
-Kardeşimden uzak dur.Kendi iyiliğin için.
-Dayanamıyorum Ayhan.
Sonra her taraf karardı ve düşmeye başladım.tam yere yapışacakken soluk soluğa uyandım,sonra da uyuyamadım.Okulda ilk dersi uyuklayarak geçirdim.Bir iki ders arkadaşlarım yine o kızı met etmeye başlamışlardı.Kızda yüzünde kocaman bir gülümsemeyle bizi izliyordu.Bu arkadaşlarım adam olamz diye düşündüm ve yerime geri döndüm.Öğle tatilinde onlarız zırvalamalarını dinleyemeyeceğim için kantine gitmeye bile yeltenmedim.Onun yerine sırama kafamı koyup uyudum.beni uyandıran tenefüs zili olmuştu.Şöyle bir gerinlenip ders için hazırlandım.Ders tarihti.Hoca bir şeyler anlatıyor biz de dinliyorduk.Bir süre sonra o kız elini kaldırdı.Hoca merak edip onu kaldırdı:
-Efendim,yanlış biliyorsunuz.o padişah hayatını çok kötü ve sefalet içinde yaşadı.Hep bir kukla oldu.Karısının kuklası.Kardeşi bunun farkındaydı.Hatta onu uyardı ama değişen bir şey olmayınca kardeşini idam ettirdi.
Hepimiz ona bakıyorduk.Hoca bile çok şaşırmıştı.Kız sanki bir hata yapmış gibi gözlerini açtı sonra da gülerek devam etti:
-Tarihi kitapları okumayı severim de.
Bu işte bir gariplik vardı.O kadar özgüvensiz ve korkak kişi gitmiş ve yerini enerjik bir kız almıştı.Hayretle ona bakıyordum ama ona hayran değildim.Sadece şaşırmıştım.Hoca tozlu tahtaya hafifçe vurup odağı yenide kendinde topladı.Ders sonunda tam çıkacaktım ki birisinin sıramın üstüne oturduğunu hissetim.Arkamı dönünce onu gördüm.Kızıl gözleriyle bana bakıyordu.Yüzünde gülümseme vardı.Masum bir tavırla:
-Merhaba.Ben Aylin.
-Görüşürüz Aylin.
-Dur nereye gidiyorsun.
-Mümkünse eve.
-Neden gideceksin ki?Gel biraz oturup konuşalım.
-Bak Aylin benim işim var.
-Yoksa benden hoşlanmıyor musun?
-Evet,hoşlanıyorum ama eskisi gibi değil.
-Eskisi gibi olması için ne yapmam gerek.
Bunu söylerken üstüme daha da eğilmişti:
-Aylin anlamıyorsun değil mi?Ben seni,senin düşündüğün gibi sevmiyorum.
Sonra çantamı alıp kapıya yöneldim ama arkamdan ağlama sesleri geliyordu.Dayanamayıp geri döndüm:
-Tamam.Ne konuşacağız.
-Ben…ben senden hoşlanıyorum.
-Niye ben Aylin?Niye?Bak bizim bi ozan var.Git onunla takıl sen.
-Ama ben onu değil,seni seviyorum.
Çok masum gözünüyordu.İçimde birşeyler kıpraşıyordu.Galiba aşık oluyordum.Elini tuttum:
-Bende seni seviyorum.
-O zaman gel benimle.
-Nereye?
-Boşver.Sen sadece gel.
Onu takip etmeye başladım.Yolun karşısına geçtik ve karşıdaki yola girdik.Evlerin sonunda bir koruluk vardı.Burası benim rüyamdaki koruluk olabilir miydi?Korkarak durdum.Aylinde merakla durdu:
-Niye durdun?
-Ben bu koruluğu rüyamdan hatırlıyorum.
-Peki nasıl hatırlıyorsun?
-Sen böyle neşeli şekilde koşuyorsun ama sonunda okulun ilk günü gibi oluyorsun.
-Merak etme.Sen kendini bana bırak.
Sonra koruluğa girdik ve o rüyamdaki an oldu ama sonunda hiçbir şey olmadı.Sonunda bana döndü.Yüzündeki masum gülüş yerini kurnaz bir gülüşe bırakmıştı.Bana doğru yaklaştı ve:
-Şimdi…Kendini bana bırak.
Sonra etrafımda dönmeye başladı.yavaşça arkamdan yaklaştı ve omzuma dokundu.O sırada omzumdan bir kan damlasının geçtiğini gördüm :
-Korkuyor musun?
Bu ses kulaklarımı ürpertiyordu.kolları boynuma dolandığında bir buzdolabı kadar soğuk hissediyordum.Vücudum hareket etmiyor,beynim hiçbir hareketime tepki vermiyordu.Kaderim bu canavarın elindeydi.Yapabileceğim bir şey yoktu.Boyun eğdim ve beni yiyip bitirmesini dehşet içinde izledim.Artık kontrolü elime aldığımda herşey için çok geçti.Kocaman bir kan gölünün ortasında yatıyordum.Boğazıma hafif pıhtılaşmış kan kaçtı ve öksürmeye başladım.Yavaşça gözlerimi kapatım ve ölümün beni ele geçirmesine izin verdim.Artık herşey için çok ama çok geçti.Son sözlerim ağzımdan dökülürken son kez etrafa baktım:
-Neden?
Ayhan’ın geldiğini duydum.Sesi ndeki ürperme hissediliyordu:
-Sen ne yaptın Aylin.
-Kendimi tutamadım Ayhan.
-Ama bu çocuk ölmüş.
-Kanı için değil,zevk almak için öldürdüm.Boşver aşkım.Alelade birisiydi.
Alelade birisi.Bu ses kulaklarımda yankılanıyordu.Ruhumu teslim ederken vücuduma baktım.ne kadar da solgun ve rahat görünüyordu.İçimde bu kadar kanın olmasıda beni şaşırtmıştı. Aslında bular hiç önemli değildi.Ölmüştüm.Son kez fani hayata baktım ve birde geriye dönmemek üzere yürümeye başladım.



En son Ace Skym tarafından Cuma Eyl. 17, 2010 1:36 am tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Amanda Sylise
6.Sınıf Çaylak
6.Sınıf Çaylak
Amanda Sylise


En Belirgin Özelliği : Sarı saçlarım , mavi gözlerim , hırçınlığım , kendime olan güvenim , moda anlayışım , sesim , popülerliğim ...
Kediniz : Möğlin^^ Bentüğ yumağı , akıllı oğlum. Seni çok seviyorum.
Nerden : Londra~~
Mesaj Sayısı : 1274
Kayıt tarihi : 17/01/10

Rpg Gücü
Rp Puanı Rp Puanı: 100
Uyarı Seviyesi Uyarı Seviyesi: +0

Aşk İçin Değer Mi? Empty
MesajKonu: Geri: Aşk İçin Değer Mi?   Aşk İçin Değer Mi? I_icon_minitimePerş. Eyl. 16, 2010 2:11 pm

Rp'n kısa.
Üzgünüm ama bu kısalıkta bir rp'yle puanını yükseltemezsin. editleyince bana pm at.
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
Amanda Sylise
6.Sınıf Çaylak
6.Sınıf Çaylak
Amanda Sylise


En Belirgin Özelliği : Sarı saçlarım , mavi gözlerim , hırçınlığım , kendime olan güvenim , moda anlayışım , sesim , popülerliğim ...
Kediniz : Möğlin^^ Bentüğ yumağı , akıllı oğlum. Seni çok seviyorum.
Nerden : Londra~~
Mesaj Sayısı : 1274
Kayıt tarihi : 17/01/10

Rpg Gücü
Rp Puanı Rp Puanı: 100
Uyarı Seviyesi Uyarı Seviyesi: +0

Aşk İçin Değer Mi? Empty
MesajKonu: Geri: Aşk İçin Değer Mi?   Aşk İçin Değer Mi? I_icon_minitimeCuma Eyl. 17, 2010 11:16 am

Puanın 89*
Konu kilit Arrow
Sayfa başına dön Aşağa gitmek
 
Aşk İçin Değer Mi?
Sayfa başına dön 
1 sayfadaki 1 sayfası
 Similar topics
-
» Kardeşim İçin...
» Badem-Bir An İçin
» Kutsal Güç ve Aydınlık İçin..
» Özel Güç Edinebilmek İçin
» Çaylak Alımları İçin

Bu forumun müsaadesi var:Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
House Of Night :: Rpg :: Rpg Dersliği :: 3. Rpg Dersliği-
Buraya geçin: