Huzursuzluk ve tartışma..

Bu gece Jo'ya çok uzun gelmişti. Canı yatmak hiç istemiyordu. Kulaklığını takmış ve müzik dinliyordu ama artık ondanda bıkmaya başlamıştı. Ne yapmak istediğinin kendiside farkında değildi. İçinde çok kötü bir his vardı. Bu hissin nedenini bilmiyordu ama anlamak için sabırsızlanıyordu. Genelde böyle hissettiği zaman başına hep kötü şeyler gelirdi. Jo derin bir nefes alarak kulaklıkları kulağından çıkardı, kıyafet dolabına gidip üzerine daha düzgün bir pantolon ve t-shirt geçirdikten sonra odadan çıkmak için kapıya doğru ilerledi. Bu sırada Loquisha " Ne oldu Jo ? Nereye gidiyorsun?" diye sordu. Jo Loquisha'yı uyandırdığının farkında değildi. Onu uyandırmakta istemiyordu. Kendine içten içe kızarak " Hava almaya çıkıyorum hayatım. Sen yat uyu. Birazdan gelirim ben." dedi ve hafifçe gülümsemeye çalıştı. Loquisha uykusu olduğu için Jo'ya daha fazla soru sormadan kafasını tamam anlamında salladı ve gözlerini tekrar kapıyarak, uykuya daldı.

Jo yine Loquisha'yı uyandırmamak için sessizce kapıyı kapadı ve merdivenlerden inmeye başladı. Güneş doğmak üzereydi. Hava hafif hafif aydınlanmaya başlıyordu. Ama saat bu kadar geç olmasına rağmen yine de Jo'nun uyusu gelmiyordu. Avluya doğru ilerlemeye başladı. Etrafta kimsecikler yoktu ve aslında bu normal olandı. Şu anda kendisininde odasında olup uyuyor olması gerekirdi. Jo bir süre sonra kendisine kızmayı bırakıp avludaki banklardan birine oturdu. Hava iyice serinlemişti ve bu Jo'yu biraz üşütmüştü. Yine de Jo içeri girmek yerine gökyüzünü izlemeye başlamıştı. Gökyüzünde hava azda olsa aydınlanmaya başladığı için yıldızlar görünmüyordu. Jo gökyüzünü izlemeye devam ederken arkasından ayak sesleri gelmeye başladı ve Jo ani bir korku ve merak içinde arkasını döndü..

Arianna odasında otururken birden dışarı çıkmak istediğini farketti.Ama nereye gideceğini bilmiyordu.Kendi kendine:
-''Hadi Arianna çık bulursun gidicek bir yer''.dedi.
Hemen hazırlanmaya başlamıştı çünkü hazırlanması saatler sürebiliyordu.Bu akşam içinde tuhaf bir his vardı ama önemsemedi.Odasından çıktıktan sonra etrafta pek çok çaylak gördü.Nedense o pek gezmezdi.Belkide yanlız olduğundan dolayıydı.Ürperdi.Avluda gezmeye karar vermişti.Elementi onu rahatlatabilirdi.Avluda yer yer çaylaklar vardı ama içinden bir ses onu sakin bir köşeye gitmesi için zorluyordu ve Ariannada buna boyun eğip yavaşça yürümeye başladı.İlerledikçe bir gölge görmeye başlamıştı.Temkinli bir şekilde yaklaştı ve onun Johanna olduğunu gördü.Ama johanna neden kendi başına takılıyordu.Loquisha neredeydi?Sorulardan sıyrılıp selam vermeye karar verdi.O adim atar atmaz johanna korkuyla ona döndü.Arianna'da şaşırmıştı.
-''Hey tatlım neyin var böyle solgun görünüyorsun?''.dedi.

''Hey tatlım neyin var böyle solgun görünüyorsun?" dedi Lucy. Jo birden korkmuştu. Lucy'i burda beklemiyordu. Bu aralar Lucy ile pek konuşmamışlardı. Denk gelmiyorlardı ama Jo Lucy'i seviyordu. Jo sakince nefesini verip rahatladı. Hafifçe gülümsemeye çalıştı ve "Yok birşey hayatım. Sadece içimde kötü bir his var ama önemli birşey değil." dedi. Önemli olup olmadığını aslında kendiside bilmiyordu ama hep iyi düşünmeyi severdi ve bu seferde öyle düşünmek istiyordu.
Jo ardından aklındaki fikirleri uzaklaştırıp Lucy'e baktı. Lucy'le konuşurken hep mutlu olurdu ve bu seferde öyle olmak istiyordu. Üzerindeki kıyafetleri inceledi. Her zamanki gibi çok güzel giyinmişti. Lucy'i tanıdığından beri hep böyleydi. Jo aynanın önünde çok vakit geçirmese de Lucy'le beraber süslenmeyi severdi. Jo bunları düşünürken Lucy " Jo gerçekten iyi olduğuna emin misin?" dedi krıılgan bir sesle. Jo neden Lucy'nin birden böyle konuştuğunu anlayamadı ama ne yapıcağıını biliyordu. İçiden en yakındaki ağaca Lucy niye birden böyle dedi.. diye sordu. Ağaç O sana birşeyler dedi ve sen duymadın diyince Jo ne olduğunu şimdi anlamıştı. " Ah özür dilerim Lucy daha önce dediklerini duymadım. Bir an dalmışım. Tekrar ne dediğini söyler misin ?" dedi ve üzgün bir biçimde Lucy'e baktı. Lucy de bunun üzerine söylediklerini tekrarlamak için konuşmaya başladı..