"güzel" bi yürüyüs

Tanismalarindan bir kac saatte gesmi olsa Lilith ve Ares birbirlerini sanki 2 aydir taniyormus gibi alismislardi birbilerine.Yemekhaneden gelirken bir kac yaki$ikli cocukla selamlasmilar hatt abir kacida numarasini vermisti. "Off, numarasini verdi, ellerim titriyor cok tatli, ne dersin bakarmi bana ?" dedi Ares Lilith'e. "Canim sacmalama, bakmasa alirmiydi numarani, yada verirmiydi kendi numarasini?", dedi Lilith.
Tam Ares cevaplayacaktiki, arkadan gülüsmeler kötü bir kahkaha geldi.

Tanismalarindan bir kac saatte gesmi olsa Lilith ve Ares birbirlerini sanki 2 aydir taniyormus gibi alismislardi birbilerine.Yemekhaneden gelirken bir kac yaki$ikli cocukla selamlasmilar hatt abir kacida numarasini vermisti. "Off, numarasini verdi, ellerim titriyor cok tatli, ne dersin bakarmi bana ?" dedi Ares Lilith'e. "Canim sacmalama, bakmasa alirmiydi numarani, yada verirmiydi kendi numarasini?", dedi Lilith.
Tam Ares cevaplayacaktiki, arkadan gülüsmeler kötü bir kahkaha geldi.

Üst sınıftan kızlar konuşmalaramızı duyup gülmüşlerdi.Sinirlendim, "Böyle şeyler duymıcam bidaha senden.Çok güzel bir kızsın tabi olacak böyle şeyler.Sadece abartma " dedim ve ufak bir yumruk attım ve göz kırptım.
"Hem sonra ben sensiz kalırım ya ." gülmüşlerdi.
Sanki bir yaz boyunca görüşememiş ve bütün yazın acısını çıkarır gibi sürekli muhabbet edip gülüyorduk.

Çok güzel bir düzlükteydik ve çimlerin üzerine uzanıp yıldızları seyretmeye ve muhabbete devam ettik. Ares'in telefonunun mesaj kutusu şimdiden dolmuştu ve gelen mesajlara bakıp olabilirlikleri hakkında konuşuyorduk.

En sonunda "Ben ailemi özledim." dedim. Ufak bir sessizlik oldu sonra bir ses duyduk.

Çok güzel bir düzlükteydik ve çimlerin üzerine uzanıp yıldızları seyretmeye ve muhabbete devam ettik. Ares'in telefonunun mesaj kutusu şimdiden dolmuştu ve gelen mesajlara bakıp olabilirlikleri hakkında konuşuyorduk.

En sonunda "Ben ailemi özledim." dedi. Ufak bir sessizlik oldu sonra bir ses duyduk.

"Ben yatagimi özledim", dedi Ares ve gülüstüler. "Ciddenmi? Aileni özlemedinmi?", diye bi soru yöneltti Lilith Ares'e. "Özlicek bi ailem kaldimiki? Ben pek emin degilim, hic olmadigim kadar öfkeliyim. hep kendi kariyerleri, hep kendi isimleri. Sirf isaretlendim diye..., neyse ben bitek odami özledim ha bide laptobumu özlemistim ama o gelmis." dedi ve güldü Ares.
Bir kez daha bir gürültü duyuldu, ikiside dirseklerine abanrak kafalarini arkaya cevirdiler, sonra aya kalkip baktilar. Nyx'in heykelinin arkasindan geliyordu.

"Ben yatagimi özledim", dedi Ares ve gülüstüler. "Ciddenmi? Aileni özlemedinmi?", diye bi soru yöneltti Lilith Ares'e. "Özlicek bi ailem kaldimiki? Ben pek emin degilim, hic olmadigim kadar öfkeliyim. hep kendi kariyerleri, hep kendi isimleri. Sirf isaretlendim diye..., neyse ben bitek odami özledim ha bide laptobumu özlemistim ama o gelmis." dedi ve güldü Ares.
Bir kez daha bir gürültü duyuldu, ikiside dirseklerine abanrak kafalarini arkaya cevirdiler, sonra aya kalkip baktilar. Nyx'in heykelinin arkasindan geliyordu.

Korkuyla sesin geldiği yere doğru korkuyla baktılar.Beklediler belki biri şaka yapıyordur diye ama kimse çıkmadı.Sonra bir süre sessizce bekledik. Aresin koluna girdim. Birbirimizden güç almaya çalışıyorduk böylelikle.

Sonra hızla bize doğru biri gelmeye başladı gördüğümüz sadece kırmızı gözleriydi. Güzel bir çığlık atıverdik. Ama biz daha ne olduğunu anlamadan Ares'in üzerine atlamıştı.

Sonra hızla bize doğru biri gelmeye başladı gördüğümüz sadece kırmızı gözleriydi. Güzel bir çığlık atıverdik. Ama biz daha ne olduğunu anlamadan Ares'in üzerine atlamıştı.

Ares ne oldugnu anlamadi ama cigliklar atiyor vuruyor ve yumruk atiyordu, öylesine pis kokuyorduki, Ares bi an kusacagini sandi ama kendini tutmayi basardi. "Lilith, Lilith yardim et, birilerine haber ver!", diye haykirdi Ares. "Tamam hemen dönerim, he-he hemen dönecegim, dayan!", dedi Lilith ve kostu.
"Bak arkadasin gitti, yardim cagracaginimi saniyorsun, hicte kendini kurtardi. Artik direnme!", diyordu pis kokulu yaratik. Ama Ares direnmekte israrliydi.

Ares ne oldugnu anlamadi ama cigliklar atiyor vuruyor ve yumruk atiyordu, öylesine pis kokuyorduki, Ares bi an kusacagini sandi ama kendini tutmayi basardi. "Lilith, Lilith yardim et, birilerine haber ver!", diye haykirdi Ares. "Tamam hemen dönerim, he-he hemen dönecegim, dayan!", dedi Lilith ve kostu.
"Bak arkadasin gitti, yardim cagracaginimi saniyorsun, hicte kendini kurtardi. Artik direnme!", diyordu pis kokulu yaratik. Ama Ares direnmekte israrliydi.

Hemen okula doğru koşmaya başladım.Ama Ares tekrar çığlık attı ve ne yapacağımı bilemez bir halde koruluktan çıkarken neden bu kadar uzaklaştığımızı sorguladım ama okula daha çok vardı başka birşey yapmalıydım. Etrafıma bakındım kimse yoktu ve arkamı dönüp baktığımda Ares yaratıktan kurtulmuştu. Ama kavgaları hala devam ediyordu. Tekrar okula doğru döndüm. Ortalıkta kimsecikler yoktu.

Sonra aklıma eski sevgilimin verdiği gümüş sustalı bıçağım aklıma geldi ve hemen geri Ares'in yanına koşmaya başladım.

"Hey arkadaşımı yanlız bırak." dedim.

"Ooo bakın kimler gelmiş." Dudaklarındaki kan damlalarını sildi belli ki ısırılmıştı Ares.

Duyduğum öfke ve intikam ateşi yanmaya başladı içimde.Ne yapacağımı bilmiyordum ama onun ölmesi gerekiyordu bu kesindi.
Bana bir yıl gibi geçen bir dakikanın ardından.
"Birde senin tadına bakalım tatlım." dedi ve üstüme doğru atladı.

Bıçağımı doğrultmuştum ama kullanamamıştım. Elimden yere düşmüştü ve benide ısırmaya ramak kalmıştı.
Hala direniyor bir yandan da Ares'e bakmaya çalışıyordum.Ama çok güçlüydü.
Tam beni ısırmayı başarmıştı ki yaratık birden durdu ve kanlar akmaya çalıştı boğazından üstüme. Yüzünde pis bir gülümseme oldu ve üzerimden geri çekildi.
Ben hemen ondan kurtuldum. Ama tekrar üstümüze geldi. Ares güzel bir yumruk attı. Bayağa sert bir yumruk tu ki kemik kırılma sesleri duyduk. İkimizde birbirimize baktık.

Elimdeki sustalıyla kafasını bedeninden ayırdım ve ateşe verdik. Sonrada karşısına oturup bağımlı olmadığım ama arada içtiğim sigaramdan bir tane yaktım ve Ares'le beraber beş dakika önce neler olduğunu anlamaya çalıştık.

Elimdeki sustalıyla kafasını bedeninden ayırdım ve ateşe verdik. Sonrada karşısına oturup bağımlı olmadığım ama arada içtiğim sigaramdan bir tane yaktım ve Ares'le beraber beş dakika önce neler olduğunu anlamaya çalıştık.

"Bu bu, cok korkunctu, neyin nesi bu anlamadim. Bu seyden daha fazla olduguna yemin edebilirim, seziyorum gercekten icimde bi sey var, hemen gidelim ve birilerine haber verelim", dedi Ares. Cok korkmustu, o sey, o pis kokulu sey, bilegini isirmisti daha sonra bugazini koklayip o pis disleirni gecirmisti. Öyle zevk aliyordu ki Ares'in kanindan, Ares'in bunu fark etmesi hicte zor degildi. Ne yapacaklarini sasirmis bi sekilde duruyorlardi, Ares yere cökmüs sag eliyle bi bogazini ovuyor birde sol bilegini ovuyordu.

"Bu bu, cok korkunctu, neyin nesi bu anlamadim. Bu seyden daha fazla olduguna yemin edebilirim, seziyorum gercekten icimde bi sey var, hemen gidelim ve birilerine haber verelim", dedi Ares. Cok korkmustu, o sey, o pis kokulu sey, bilegini isirmisti daha sonra bugazini koklayip o pis disleirni gecirmisti. Öyle zevk aliyordu ki Ares'in kanindan, Ares'in bunu fark etmesi hicte zor degildi. Ne yapacaklarini sasirmis bi sekilde duruyorlardi, Ares yere cökmüs sag eliyle bi bogazini ovuyor birde sol bilegini ovuyordu.
Bileğini ovduğunu görünce hemen kolunu kendime doğru çekip yaraya baktım.2 tane nokta vardı ve kan sızıyordu. Hemen kafamdaki bandanamı çıkardım ve bileğine bağladım. Boynuna baktım ama son anda kurtulmuş olacak ki ince ufak bir çizik vardı. Bana gelince o yaratıkla dövüşürken bir yere çarpmış olmalıyım ki alnım kanıyordu.Onun dışında ikimizde de psikolojik olarak delirmenin eşiğinde olabilirdik. Bize saldıran çok farklıydı çünkü.Kırmızı çaylakları tanıyorduk ve okuldakileride ben biliyordum. Tanıdığımız herhangi biri değildi.

İkimizde iğrenç kokuyorduk ve tişörtümün heryeri kan olmuştu;mide bulandırıyordu.

"İğrenç mi kokuyoruz ne?" dedim ve ikimizde kahkahalara boğulduk. Sonra gülmemiz sona erince düşünmeye başladık.Ares'in dediği doğruydu bu farklıydı ve birilerine söylememiz gerekti.

"Peki kime söylicez? "

İkimizde birbirimize baktık ve düşünmeye başladık.
"Bence kuzenini çağırmalısın belki bize yardım edebilir.Herkes duymamalı ve bir çözüm bulunana kadar yada ne olduğunu anlayana kadar saklı tutmalıyız." Hemen çantasını açıp telefonunu bulmaya çalıştı Ares.

"Bide bize hırka getirsin böyle girmeyelim okula."
Tamam dermiş gibi başını salladı ve kuzeni Erik'e mesaj yazmaya başladı.

Buraya geldiğim günden beri koruluk hep hoşuma giden bir yer olmuştu. Etrafta gezinir, yıldızları seyreder ve şiir yazardım. Bugün yine o günlerden birisiydi. Sessiz ve sakin bir yer bulmak, kafa dinlemek istiyordum. Özellikle yaşadığım son olaylar bunu çok ama çok gerekli kılıyordu. Bir hafta içerisinde herşey alt üst olmuş, bense cevaplarını bilemediğim bir sürü soruyla başbaşa kalmıştım.
Koruluğun içinde yosun kaplamış çok yüksek bir kaya buldum ve üstüne tırmandım. Oraya uzandım ve bulutsuz gökyüzünü izlemeye başladım. Biraz olsun yalnız kalmak iyi gelmişti ve kendi kendime konuşuyordum:
-Evet Ace, biraz dinlenmek sana çok iyi gelecek. Ah şu anda hiçbir şey beni mutsuz edemez.
Sanki birileri bu sözümü duymuş ta beni çıldırtmak için çığlık atıyordum. Bira an yerimden fırladım.Direk kılıcımı kılıfından çıkardım ve pozisyonumu aldım ama ses daha da uzaktan geliyordu. Hemen kılıcı yerine soktum ve kayadan aşşağı atlayıp koşmaya başladım. Çığlık sesleri gittikçe yakından gelmeye başlamıştı. Hatta iki kişi olduklarını duyabiliyordum. Önümdeki son dalıda kaldıracakken dal yaylanıp suratıma çarptı ve sırt üstü yere düştüm ve nefesim kesildi. Bir süre hiç kıpırdamadan yattım ama yeni bir çığlık dalgasını duyunca yerden kalkıp koşturmaya başaldım ve çığlığın kaynağını buldum. Bunlar iki kızdı ama birisinin boynundan kan sızıyor, diğeri ise anlındaki kanlı yarayla ilgileniyordu. Saldırıya uğradıkları belli oluyordu. Hemen yanlarına gittim:
-Hey, burada ne oldu?
-O... O şey bize saldırdı ama... ama onu öldürdük.
-Bizim kanımızı emmeye çalıştı. İğrençti... İğrenç kokuyordu. Kıpkırmızı gözleri vardı. Karanlıkta ne olduğunu anlayamadık.
Kahretsin. Bizim kuzgunlardan biri bunlara saldırmıştı:
-Tamam, tamam. Şimdi o yaratık nerede.
İkisi de elleriyle yerde yatan, kafası kopmuş kuzgunu gösteryordu. Ona yaklaştım ve onun bu korulukta duran kuzgun olduğunu anladım. İlk geldiğimde bana saldırmıştı ama doğum günümde onu iyi benzetmiştim. Tabii aynı tarafta olduğumuz için onu öldüremezdim ama bu kızlar bunu başarmıştı. Şimdilik bu kızlara yardım etmeliydim, Çünkü bizim salak kuzgun yine ne yaptığını bilmeden çaylaklara saldırmış ve az daha hayatta olsa onları öldürebilirmiş bile.Hemen arkamı dönüp onlarla konuşmaya başladım:
-Evet kızlar. Sanırım ölmüş. Bu arada siz kimsiniz?
-Ben Ares. Arkadaşım da Lilith.
-Evet Ares ve Lilith. Sanırım sizi revire götürmeliyim.
-Olmaz. Bu canavarlar bize bir şey yaptı... Bilmiyorum ama bir şey yaptı.
-Peki ne yapacaksınız?
-Ben kuzenimi aradım.O olmadan bir yere gitmemeliyiz.
-Gerçekten yardım ederse iyi olur. Çünkü başınız hala dertte. Burada bunlardan çok var...

"Biliyordum", dedim, "icime doguyordu, biryerlerde kötü bisey olunca daima hissetmisimdir ve icime dogmustur, ve burda kötü biseyler var. Nyx askina Erik nerde kaldin.", diye devam ettim. Kosa kosa kuzenim yanima geldi ve bana sarildi. "Tanrim, Ares boynun", dedi Erik. "Evet , evet o seybeni isirdi. Bunu yapanlar kesinlikle iyi birileri degil. Kötü, onlar kötüler!", ded im haykirarak, bu son cümleyi duyunca birden bire Ace reflex olarak kafasini bana cevirdi ve gözlerimi nicine bakti, öyle sorular soruyordu ki gözleri, öyle soru isaretleri gördümki gözlerinde, birden korku sardi icimi ama cok sükürki pek uzun sürmeden gitti icimi saran korku.

-Evet , evet o seybeni isirdi. Bunu yapanlar kesinlikle iyi birileri degil. Kötü, onlar kötüler!
KÖTÜ MÜ! Aslı kötünün kim olduğunu bilmedikleri belliydi. Bir süre bu yüzden Ares' e kötü kötü baktım ama yakınlarda kuzeni olunca herhangi bir hareket benim sonum ya da durumumu açığa çıkarabilirdi. Sonra ölünün yanına tekrer gittim. Gerçektende kızarmış tavuğu andırıyordu. Sadece üstünde tüyleri vardı ve biraz fazla kül olmuştu. Hemen gözlerimi kapattım ve kuzgunun nasıl saldırdığına baktım. Gerçektende bu tahmin ettiğim kuzgundu. Böyle şeyleri hep yapıyordu ama ilk defa iki çaylak onu öldürmüştü ama bu kuzgun fazla ileri gitmişti. Nereden geldiğini, yanlız mı, yoksa bir grup halindeler mi diye geçmişe bakıyordum ağaçların arasında. Bir süre iz sürdükten sonra tek başına olduğunu ama ölümünün kolay fark edilebileceğini anladım. Çünkü bu iğrenç kuzgun zaman geçtikçe çok daha kötü kokmaya başlamıştı. Geri döndüğümde dönmeye hazırlanıyorlardı ama bu o kadar da kolay olmayacaktı. Yeni kuzgunların sesleri dört beş kilometre öteden duyuluyordu. Hemen Erik' le konuşmaya başladım:
-Çok yakında sayılmazlar ama binaya dönemeden bizi bulurlar.
-Ne yapmayı planlıyorsun?
-Bilmiyorum ama en mantıklı plan sizin gitmeniz olacak. Sizin KÖTÜ dediğiniz o kuzgunlarla ben ilgilenirim.
-Kendine fazla güveniyor gibisin. Fazla güven iyi değildir.
-Kendime güvenmiyorum. Sadece onların bildiği dilden konuşabiliyorum.
Sonra kılıcımı kılıfından çıkarttım:
-Bence bunlardan sen de edinmelisin. Neyse fazla oyalanmayın. Hadi gidin...

"Hayir, ben kalacagim", dedim isyankar bir ses tonuyla sonra "Erik sen Lilithi revire götür", diye devam ettim. "Sacmalama, sende gidiyorsun", dedi Ace bana. "Hadi gönderde görelim, bosuna ugrasma gitmicem, zaman kayb etmeyelim cabuk birseyler düsün.", dedim Ace'e.
Onda bir seyler vardi sanki, dogru olmayan bir seyler ne oldugunu anlamadigimseyler, ama ona iyi davranir ve iyi anlasirsam bunun düzelecegini umuyordum, nasil olsa onu sevmistim gercek bir arkadas olabilirdi...

"Bir dakika, bir dakika beni kimse bir yere götüremez. Ares'in yanında kalıcam. Sonucuna katlanıyorum. Ama burda daha kötü birşey olacağını sanmıyorum sadece şu yanmış iğrenç şeyden nasıl kurtulucaz bunu bulun."
Ortalıkta esrarengiz bir gerginlik vardı. Başka bir kuzgunun saldırma olasılığı için değil başka birşey vardı. Ace kılıcını çıkarmış etrafına bakınıp duruyordu sanki her an saldırıya uğrayabilirmişiz gibi. Erik Ares için endişeleniyordu ama Ares' in umrunda değildi. Sanki bir ordu kuzgun gelse hepsini öldürebilecekmiş gibi duruyordu.

"Bence; hep birlikte okula geri dönelim ve profesörlerden birine durumu anlatalım. Yolda da başımıza birşey gelme olasılığına karşı Ace sende bizimle geliyorsun. Kılıcınla bizi korumada yardım edersin herhalde. " Ace etrafa bakmaktan vaz geçip bize bakabildi sonunda. "Ha evet, tamam, olur. "Sonra Erik' in getirdiği kocaman hırkaları geçirdik sırtımıza Ares' le. Yavaş yavaş okula doğru gidiyorduk ama sanki bizi izleyenler vardı. Huzursuzdum. Ares elimi tutmuş sıkıyordu. İkimizde birbirimizden güç alıyor gibiydik. Ağaçlardan hışırtılar geliyordu ve olduğumuz yerde kaldık.

Ares elimi tutmuş sıkıyordu. İkimizde birbirimizden güç alıyor gibiydik. Ağaçlardan hışırtılar geliyordu ve olduğumuz yerde kaldık.

"Gaaaaghh", diye bir ses geldi ve Lilith birden Erik'e sarildi, bende Ace'nin arkasina saklandim ve "Korkuyorum, Ace", diye fisildadim. "Korkmana gerek, yok ben yanindayim", dedi ve gülümsedi, sanirim dostlugunu kazanmistim. Yoksa, degilmi? Erik sasirmis bir ifadeyle Lilithe bakiyordu Lilith utanmisti, ama korkudan Erik'i birakamiyordu. "Ace ne yapicaz simdi?", dedi Erik..

-Buraya doğru gelin.
Bu seste nereden gelmişti. Etrafıma bakındım ve çalıların arasında duran kızı gördüm:
-Acele edin!!!
Hayatındaki en büyük hatayı yaptığının farkında değildi. Kuzgunların kulakları çok iyi duyardı ve kesin bunu bütün kuzgunlar duymuştu. Engellemek için kıza doğru gittim ama Erik önümde duruyordu:
-Ne yaptığını sanıyorsun! Bizi öldürtmek mi?
-Hayır ama biraz daha bağırmazsan daha iyi olur.
Sonra onu kenara ittim ve kızın kolunu aşağı indirdim. Kız tedirgin bir şekilde bana baktı:
-Ne yapıyorsun sen?
-Sence. Sizin hayatınızı kurtarıyorum.
-Sen delirmişsin. Şu dışardaki kuzgun bizi öldürecek.
-Peki ağacın üstündekiler için ne yapacaksın?
Sonra ağaçların dallarına bakmaya başladı ve karanlığın içindeki binlerce kızıl gözü gördü:
-Ölmeye çok meraklıysanız kalın ama bence kaçmanız daha akıllıca olur.
-Peki sen?
-Merak etmeyin beni. Bir daha revire dönmemek için elimden geleni yapıcam...

"Ace bizim icin kendini tehliekye atamassin. Buna izin veremem..", dedim. Bir süre bana bakti, icinden gecenleri gözlerinden okur gibiydim. Biri onu düsünüyordu emirler yagdrimiyor, onu tehlikeye atmak istemiyordu.. Bir an bana tebessüm etti fakat beni bastan asagi süzdü ve bir bilegime birde boynuma bakti yüzündeki tebessüm öfkeye büründü. "Sana, size bunlari yapanlara bunu ödetmem gerekir, Ares sen ve benim cok iyi anlasacaigmiza eminim.", dedi..

- Ares cok tatli bir kiz onunla iyi anlasabiliriz, belkide ona benim dogru buldukalirmi anlatirim, sir saklayabildiigne eminim..

Ace konusmaya basladi...

Biz konuştuğumuz sırada bir kuzgun havadan geldi ve keskin pençelerini rastgele sallayarak bize saldırdı. O sırada refleks olarak Ares' i yere yatırdım ve kılıcımı kuzguna doğru sallamaya başladım. Kuzun bu sırada Erik' e saldırıyor ama o kızın güç kalkanı sayesinde korunabiliyordu. Hemen gerdiği kanadına güçlü bir vuruş yaptım ve kuzgun çığlık çığlığa bana döndü. Ardından diğerlerine bağırdım:
-ÇABUK KAÇIN!
Ama beni yine dinlememişlerdi. Erik kuzgunun sırtına atladı ve boynunu sıkmaya başladı ama kuzgun silkelenerek Erik' i yere fırlattı. Ares tam saldırmaya hazırlanıyordu ki ikinci bir kuzgun onu yakalayıp uçmaya başladı. Ardından kuşun sırtına tutundum ve sırtını kılıcımla deşmeye başladım. Bu sırada yerde kalanların hala ilk kuzgunla uğraştıklarını gördüm.

Biz havada ucuyorduk, inanamiyordum. Ace kuzgunun sirtini desmisti ama hemen iyilesti, yani yarasi kapandi. Bu kuzgunun digerlerine göre büyük oldugnu anlamam pekte uzun sürmedi. Ace'yi iyice yukair cekmek icin bi elimle tutunurken diger elimlede onu yukari cektim. "Ace biz ne yapicaz simdi?", dedim ve Kafami Ace'nin omzuna gömüp aglamaya basladim. "Tatlim aglama, gecicek", dedi bana ve cebinden bir mendil cikardi "Biliyorsun, sinifca büyüdügümüz icin, kan kokusuna karsida hassaslastik, bu yüzden boynunu silsen iyi olur, kokusu kafami karistiriyor", dedi utangac bir ses tonuyla. Anlam verememistim ama mendili alip omzuma bastirdim daha sonrada bilegime. "Asil meseleye dönsek, bir kuzgunun üzerindeyiz ve nereye gidiyoruz?", dedim..

-Asil meseleye dönsek, bir kuzgunun üzerindeyiz ve nereye gidiyoruz?
Bir an yere baktım. Gerçekten de çok yüksekteydik. Acaba geri kalanlar ne yapıyordu. Bu kuzgunun bizi bir yerlere götürür gibi bir hali vardı. Bize saldırmıyor ya da düşürmeye çalışmıyordu. Hiç te götürdüğü yere gitmeye niyetli değildim.Hemen Ares'i sırtıma aldım ve kollarımla Kuzgunun boğazını sıkmaya başladım. Kuzgun ne olduğunu anlamamıştı bile. Boynundaki kollarımdan kurtulmaya çalışıyordu ve bu sırada alçalıyordu.Bir süre sonra boş bir toprak alana düştük. Ben hemen Ares'i kenara fırlattım ve kuzgunla toprağın içinde yamaçtan aşağı yuvarlanmaya başladık. Tam düzlüğe geldiğimizde kan ter içinde kalmıştık. Ben konuşmaya başladım:
-Git buradan. Seni öldürmeden önce git.
-Neden bunu yapıyımssss?
-Aynı taraftayız salak. Senin yanında olasam şimdiye kafanı uçurmuştum. Hadi uç.
Sonra bana saldırmak için üstüme atladı ama ben kılıcımla göğüsüne kocaman bi yarık açtım. Tabi ardından hemen iyleşti:
-Bak seni öldürürüm ve bunu kesin yaparım.
-Hadi denesenesss.
O sırada üstüme doğru koştu ama ben yana yuvarlanıp saldırısından kaçtım. Ardından ölen diğer kuzgunu hatırladım ve kuzguna bağırmaya başladım:
-Hadi ama. Yapabileceğinin en iyisi bu mu? Bir çizik bile yok.
Sonra kızıl gözleri parladı ve üstüme atladı. Tuzağa düşmüştü. Hemen kılıcımı dik konuma getirdim ve göğüsünden içeri girip sırtından çıktı ve kılıcı olduğu yerde 360 derece döndürdüm ama hala kendini iyileştirmeye çalışıyordu. Çığlıklar içinde yerde sürünüyor ve bir şeyler sayıklıyordu:
-Beni öldüremesinssss.
-Yüzüme bak canavar. Bu göreceğin son şey olacak.
Sonra kafasını kopardım ve üstüne kuru çalı atıp cebimdeki kibritle onu yaktım. Bu arada Ares ne yapmıştı acaba...

Lanet olsun! Kolum kaniyordu. Yere düsdügümde kolum yere carpmis ve sol kolum kanamaya baslamisti, ayaga kalktim Ace bakmak icin ve kan yukardan yere damliyordu. Ace bana dogru bakiyor ve yürüyordu, ilerden dumanlar yükseliyordu. Bende birkac adim Ace dogru gittigimde "Biyerine birsey oldumu?", dedi bana. "Kolum kaniyor ama önemli degil", dedim ve devam ettim, "ya senin ?" "Simdilik yok, sanirim.", dedi gülümseyerek "Nerde oldugmuzdan bi fikrin varmi yada, nasil geri gidecegimizden? Ve baska mendilin varmi", dedim, kanim yere tamlamaya devam ediyordu. Bir mendil cikarip verdi cebinden. "Telefonum odamda kaldi, yani biraktim, ya senin?", diye bir soru yöneltti. "Lanet olsun benim cebin olmadigi icin Lilithe verdim", dedim ve kendime öfkeliydim, mavi kotumu giyecegime keske siyahini giyseydim, diye gecirdim aklimdan

Geri döndüğümde Ares beni bekliyordu. Hiç hasar almasın diye yere atmıştım onu ama kolu kanıyordu. Biraz konuştuk. Sonra indiğimiz yeri tanımlamaya çalıştım. Evden en az elli kilometre uzaktaydı. Yüzüryüş mesafesi sayılmazdı ama denemek zorundaydık. Ares' in kolundan tuttum ve yürümeye başladık. Şimdi olanları anlatma zamanı bana gelmişti:
-Ares, şimdi beni iyi dinlemeni istiyorum. Artık bir seçim şansında yok zaten. Ben karanlık taraftayım. Myx hiçte adil gelmiyor bana. Bu benim kararım ama bu şans artık sende yok. Kuzgun sizin kanınıza farklı birşey salgılamış. O kuzgunu tanırım. Bunu bilmeden yapmış olmalı. Ya sarhoştu, ya da zevk için yaptı. Öldüğüne üzüldüğünü söyleyemem ama yakında karanlık tarafa geçeceksiniz.
-Peki ya direnirsem.
-Direnirsen bilmiyorum ama bu yan etki yapıp vampirliği red etmen gibi bir şey olabilir.
-Ne yani... Ölür müyüm?
-Şimdi öyle deme. Sen kötülü red ederken, yanlışlıkla vampirliği de red edecek olabilirsin.
Ares bir an durdu ve bir an dizlerinin üstüne çöktü. Ardından ağlamaya başladı ve yüzünü avuşlarını arasına aldı. O an ne yapacağımı bilemedim...

Agliyordum, agliyordum, agliyordum aklima bask abirsey gelmiyordu. Ace bana saskin saskin bakiyordu. Birden nefesim kesildi gözlerim karardi. Bir iki dakika duyuyordum ama konusup göremiyordum. Gözlerimi acmayi basardigimda, Ace yere cökmüs beni bacagina yatirmis "Ares, Ares uyan", diye bagiriyordu. Sonra bir iki saniye ne oldugnu anlamaya calistim ve demin olanlar aklima geldi, dogruldum. "Inanmiyorum. Bu olamaz, Nyx'ten asla sasmam. Ben ben bilmiyorum, kafam karisti. Neden ben? Buna mecburmuyum. Yani karanlik tarafa gecmessen ne olur? Acee, lütfen bana yardim etmelisin, yani beni isirdi, nedne orda olan baska biri degilde, direk bana saldirdi?" , dedim. Cok kötüydüm, ben Nyx'ten sasmak istemiyordum. iyi biriydim ben ve hep olacaktim bildigim tek sey buydu.

Ares bir anda yere düştü. Hemen onu yakaladım ve ona baktım. Bayılmıştı ve sayıklıyordu. Şu anda ne sayıkladığı önemli değildi. Bir de bu durum Lilith için geçerliydi. Şimdi onu düşünecek zamanım yoktu. Hemen onu kucağıma aldım ve yürümeye başladım. Bir süre sonra gücüm tükendi ve durdum. Çok acıkmıştım ayrıca susamıştım. Ares' i yumuşak çallıların arasına yatırdım ve meyve veya su bulmak için yürümeye başladım. Etrafta çok fazla ağaç vardı ama hiç biri meyve ağacı değildi. Hemen çalıları didiklemeye başladım ve bir sürü çilek buldum. Onları ceplerime doluşturdum ve Ares'in yanına döndüm. Ares' in koluna dokunduğumda buz gibi olduğunu hissettim. Biraz sopayla ateş yaktım. Ardından belgesellerden aklıma gelen bilgilerle çanaklı bitkilerin içindeki suyuları bir çanakta topladım ve Ares' in yanına döndüm. Kız kendine gelmiş ve orada beni bekliyordu. Hala düşünceli bir hali vardı. bacaklarını göğsüne çekmiş ve çevresinden kollarını dolamıştı. Yanına gittim ve tek kelime etmeden yanına oturdum...

Konusacak gücüm yoktu, ah bir olsaydi.. Sadece anlamsiz bir bakisla yetindim. Hemen aklima kuzenim geldi, o iyi taraftaydi o ve ben herzaman iyi tarafdaydik taraf degistirmeye niyetim yoktu.
Hava kararmaya baslamisti. Sadece "Üsüdüm", dedim kücük bir kiz cocugu gibi. Yanima yaklasti, ama ben kafami birden diger tarafa kipirdattim, kafasini eydi Ace, üzüldüm - tanrim sonucta isteyerek olan bisey degildi ayrica. heey zor durumda olan bendim biraz alttan alamazmiydi? - ve tekrar biraz Acenin yanina yaklastim. Ceketi uzun oldugundan omzumuza atti, ikimizinde omuzlarini kapatmasi icin yapismitik birbirimize, gercekten iyi bir dost olabilirdi.....
"Sen yani kötü taraftamisin?", dedim cekinerek