Geçimişten Gelen Korkular..

Konu: Geçimişten Gelen Korkular.. Salı Kas. 23, 2010 11:18 pm

O yıl Alex için yepyeni bi hayatın kapıları açılıyordu..Londraya ailesiyle taşınmışlardı.Bu yüzdende geçmişte yaşadığı acı tecrübeleri unutmak onun için daha kolay olacaktı.Her şeye yeniden başlamak onun en büyük isteğiydi.
Tam bunun hayalini kurarken okul zilinin sesiyle irkilip dersin başlamak üzere olduğunu farketti.Silkelenip kendine geldikten sonra derin bir nefes alıp okula ilk adımını attı.Ürkekti, içinde hafifte olsa bir heyecan yüzünde aptal bir gülümseme vardı...
Sınıfının önüne geldiğinde heyecanı yanaklarından okunuyordu.Etrafını süzerek sınfına girdi.Gözüne kestirdiği boş bir sıraya hemen yerleşti çevresindeki yabancı bakışlara o da ortak olmuştu.Birden arkasından gelen sesle irkilen Alex, arkasına döndüğünde sevimli bir kızın ona "Heyy Merhaba..Ben Lea " demesiyle gülümsemesine hakim olamadı.Artık geçmiş bitmişti korkmasına gerek yoktu.Alex tamda böyle düşünüyorken zamanla yaşıcaklarından habersiz bu sevimli arkadaşa "Selam Lea" demekten kendini alamadı.Lea'nın soruları hiç bitmicek gibiydi.Ama Alexle daha ilk günden çok iyi anlaşmışlardı.Alex bunu hissetmiş olmalıydıki Lea'nın ilerde onun için çok değerli olucağını biliyordu...Son ders zilinin çalmasıyla çantasını alan Alex,Leayla birlikte sınıftan çıkmışlardı.Akşamın karanlığı çökmüştü.Alex'sin içi huzursuzdu sanki bir çift göz onları izliyordu..Eğer geçmişten gelen bir yabancıysa bu o zaman Lea'yı kendinden uzaklaştırması gerekecekti.

Leayla birlikte servislere yürürken arkasına bakma ihtiyacı hissetmişti Alex..Bunu farkeden Lea "Alexx Heyy Alex.. Neyin var suratın kireç gibi , noldu sana??" sorularını ardı ardına sormuştu.Alex ise "Biraz başım ağrıyor canım sanırım ilk günün yorgunluğu eve gidince toparlarım kendimi" demişti.Lea " Heyy Alex bana numaranı verirmisin?".Alex" Ahh tabi canım.." deyip birbirleriyle vedalaştıktan sonra Alex hızlı adımlarla okulun kapısından çıkmıştı..Ama hisleri onun bu karanlıkta yanlız başına olmadığını söylüyordu.Koşmak istiyordu , yapamıyordu..Ayakları onu reddediyordu.Var gücüyle koştu koştu..Sonunda evinin olduğu mahalleye gelmişti.Az da olsa içinde bir rahatlama hisseden Alex derin nefes alıp sakinleşmeye çalışıyordu.Tam bu sırada gelen telefon sesi ödünün kopmasına yetmişti.Önce bi çığlık atıp daha sonra telefonunun çaldığını anlayan Alex, telefonuna baktı, " Alex bebeğim nasıl oldun? Sesin niye böyle? Seni çok merak ettim..yüzün berbattı." arayan tabiki Leaydı. "Ahh Lea eve yeni girdim biraz koştum yağmur yağacak gibiydi.İyi olucam şimdi merak etme.." demişti Alex. Gerçekten olucakmıydı? Bu sorunun cevabını henüz kendide bilmiyordu..Ama Lea'nın kendisini araması hoşuna gitmişti. Paris'teki okulunda tek bir tane bile düzgün arkadaşı yoktu.Aslında hep içine kapanık bir kızdı Alex, bunun sebebi bir hırsızın annesini öldürmesiyle başlamıştı.Evlerini soymak için gelen hırsıza annesi karşı koymak istemişti fakat hırsızın elindeki tabanca çabuk patlamış ve annesi gözünün önünde ölmüştü.

Babası ise sürekli iş seyahatlerine giden bir iş adamıydı.Hiç bir eksiği yoktu ailesi dışında..Arkadaşları bile bazen onun varlığını unutabiliyorlardı.Ama bu okulda bir şeylerin değiştiğine emindi..En azından emin olmak istiyordu.Peki peşindeki kimdi, neydi ve en önemlisi ne istiyordu..Hayatındaki herkesi yinemi kaybedicekti.Ertesi gün okulda hiç beklemediği bir şey olmuştu.Lea ile okulda turlarken 2. sınıftaki Dan'i görmüş ve ona koşulsuz bi şekilde aşık olmuştu.Gözlerini ondan alamıyordu.Lea " Alexxxxxxx beni duyuyorusun??? Heyy dünyaya dönme vaktin geldi.Hadi ama Alex o sana göre biri değil .." dedi.Alex "Onu tanıyormusun?" . "Aaahh kısmen..Dün cafeterya'da çarpıştık..Elimdeki kahve üzerime bulaştı..Ve ne dedi biliyormusun?"dedi Lea .Alex " Ne dedi?" .Lea " Dikkat etsene çöm çöm.Kaba kibirli hasta ruhlu biri o bizden olamaz.." fakat Alex, Leayı dinlemiyordu cevap veririken bile gözü Dandeydi ve birden "Adı ne? " diye Leaya sordu. "Lea Dan,okulda baya bi popüler kendini beğenmişin teki." dedi.Alex gülümseyip "Dann" dedi ona bakarak.Dan'de bunu duymuş gibi Alex'e bir bakış attı.Alex ise Dan'in bakışlarını görmemezlikten gelip Leayla oradan uzaklaştılar ..Gün içersinde Dan'i göremeyen Alex okul çıkışında Leayla vedalaşıp evinin yolunu tutmuştu..Karanlığın içinde yine aynı hissi duyuyordu.Ama hayır! bu bir çift ayak sesiydi.Ona doru yaklaşıyordu.Nefesinin şiddeti hızlandıkça daha da artıyordu.O hızlandıkça ayak sesleride hızla Alex'e doğru yaklaşıyordu.Sonunda durdu caddenin ortasında tekti.Etrafta kimsecikler yoktu.Arkasını dönmesiyle yere düşmesi bir olmuştu.Peki kimdi bu ? neydi ?

İçinde bir ürpertiyle yerden kalmaya çalıştı ama nafile sanki birisi ayaklarını bağlamış gibi ne hareket edemiyordu ne de konuşabiliyordu. Sadece korkulu gözlerle karşıdan gelen siyah süliyete bakıyordu. İçinden ağlamak geliyordu ve var gücüyle ordan uzaklaşmak istiyordu. Siyah süliyet gittikçe yaklaştı..yaklaştı.. ve durdu. Alex ağlamklı ve korkulu bir sesle Lütfen bana bir şey yapma seni tanımıyorum lütfen.. O sırada alaycı bir kahkaha yükseldi.
Cıkcıkcık sana hiç yakıştıramadım bitanem.. Hayır ! bu o olamazdı Matt! geçmişini arkada bırakmıştı ama eskiler hep yanı başındaydı. Matt Alex'i yerden kaldırdı ve dudaklarına yapıştı. Alex her ne kadar kurtulmaya çalışsada Matt'in kollarından kurtulamadı .Sonunda Matt onu bıraktığında iğrenerek Matt'in süratına tokat attı. Koşarak ordan uzaklaşmak istedi ama nafiele koşmaya hazırlanırken matt kolundan tuttu ve tokat attı . Acı ve ağrıyla yerde yatan Alex Matt'in ikinci hamlesine hazırlanırken uzaktan ayak sesleri duyuldu. Gözlerini kısarak bakmaya çalıştı ama ağrı ve acı o kadar etkiliydiki baksada gördüğünden bir şey anlamayacaktı. Ama kendini zorladı ve baktı birisi onlara doğru koşuyordu . Ve birden pat! diye bir ses geldi kendini zorladı ve baktı Matt yerde acı içinde kıvranıyordu. Sonra bir çift el gördü ve ondan sonra bayılmıştı.

Ertesi gün gözlerini açtığında sabah olmuştu. Refleks dışı bir hareketle elini yanağına götürdü . Acıyordu ama hissetmiyordu. Sonra saate baktı saat 08:10 du babası çoktan kalkıp işine gitmişti bile.Yavaşça yataktan kalktı her yeri ağrıyordu yavaş adımlarla banyoya girdi aynadaki yansımasına baktı ve durdu kendi kendine Sen tam bir aptalsın hiç bir zaman geçmişini silip atamayacaksın! Ahhhh! Dedi ve aynaya yumruk attı. Eli kanıyordu ama önemsemedi . Ellerini yıkadı ve sonra ılık bir duşa girmeye karar verdi. Çıktığında saat 08:40 tı. Kelebek desenli ahşap dolabına gitti ve beyaz askılı bady, Siyah çeket , siyah pantolunu aldı en son olarakta beyaz spor ayakkabılarını aldı ve giyinmeye başladı . Okula geç kalıyordu ama umrunda değildi aklında sadece dünkü gece ve 1 çift el vardı. O eller kimindi ? Kimdi o ? neden gelmişti? Ve neden Alex’i kurtarmıştı ? bütün bu sorularla aşağıya inmişti dolaptan süt aldı mutfak dolabındanda mısır gevreği ve kaşık aldı. Mısır gevreğini yedikten sonra okula doğru yola çıktı.

Okula geldiğinde Leala hemen yanında bitmişti. Günaydın Alex dedi neşeli bir sesle ama Alex onu takmıyordu bile aklında hala aynı sorular vardı. Alex Alexxxx Alexx! Birden ilkildi Leala bağırıyordu. Alex neyin var senin dün geceden beri böylesin seni kaç kere aradım telefonuna bakmıyormusun sen seni çok merak ettim . Neden dün arkana ba.. Alex bağırarak Yeterrr!!! lea beni biraz rahat bırakabilirmisin yanlız kalmak istiyorum. Dedi ve hızlı adımlarla okulun kütüphanesine yürüdü. Burası umduğundanda sessizdi kimse yoktu. Aslında yanlız kalmak istemiyordu ama kafasını toplaması için yanlız kalması gerekiyordu. Dünkü gece aklına geldikçe canı yanmaya başladı ve eline baktı . Lanet olsun ! dedi ve ağlamaya başladı. O sırada kütüphanenin ahşap kapısı açıldı ve içeri Dan girdi. Nefesini tuttu ağlamamak için kendini zor tutuyordu . Sonra peçeteyi alıp gözlerini sildi ve kalktı en iyisi sürekleyici bir kitap alıp okumak yada sıkıcı bir derse çalışmak kafasını dağıtıcağını düşündü ve yürümeye başladı. Eline geçen ilk kitabı aldı ve oturduğu masaya doğru tekrar yürümeye başladı geldiğinde masada bir zarf buldu . Yavaşça aldı ve açtı içinde bir not vardı. Notta Dünkü geceyi hatırlıyormusun ? Eğer hatırlıyorsan o bir çift eli bulmak için fazla uzaklara bakma sadece etrafına dikkatli bak. Yazıyordu ilkildi bu notu kim göndermiş olabilirdi ? Bu soruyla birlikte Kütüphaneyi yavaşça dolanmaya başladı. Aradı taradı ama kimse yoktu. Nasıl olabilirdi? Sonra ilerideki masaya gitti. Masada bir kaç açık kitap google sayfası açık olan bir bilgisayar ve bir kaç renkli kalem vardı . Masanın altını heryeri aradı. Tam notun yazıldığı kalemi bulmuştu ki arkadan bir ses Ne aramıştın? Dedi . Alex başından aşağı kaynar sular dökülmüş gibi hissediyordu arkasını yavaşça öndü, başı önündeydi ve Ben şey aa hiçç sadece bakıyordum dedi ve başını kaldırdı karşısındaki Dandi.

Daha uzatim mi?

Konu: Geri: Geçimişten Gelen Korkular.. Cuma Kas. 26, 2010 11:40 pm

Yüksek bir puan almak istiyorsan Rpg'ni uzatmalısın!

Konu: Geri: Geçimişten Gelen Korkular.. C.tesi Kas. 27, 2010 6:49 pm

Yeni Puanınız:70.
Konu kilit.

» Tuhaf gelen bir his..