Verilen Söz

Konu: Verilen Söz C.tesi Mart 27, 2010 10:46 pm

NOT:OKURKEN SLOW BİR PARÇA DİNLEMNİZ TAVSİYE EDİYORUM.ARKA FON HESABI:D

Hayatta isteyeceği son meslekti doktorluk.Babasının ısrarı üzerine bugün o sıkıcı ve zorlu mesleğe başlayacaktı.Yatağından hiç kalkmak istemiyordu aslında.Önündeki kocaman; kanlı, kadavralı altı yıl olacaktı.Ve sınavlar.Bu düşünceler yatağına sımsıkı bağlıyordu onu.Yorganı üzerine çekmek istiyordu.Bir daha çıkmamak üzere…Annesi odaya girdi.Perdeleri çekti.Jared’i yatağından kaldırdı.Kahvaltılarını yaptılar ve babasıyla yeni okuluna gittiler.Arabadan indi babası yoluna devam etti.
Bir süre öylece durup okula baktı.Ne vardı ki bu okulda babası neden bu kadar ısrar etmişti?”Nasıl olsa yaşarak öğreneceğiz.” Dedi ve bıkkın bir tavırla okula adımını attı.Çok büyük bir kampüsü vardı.Öyle ki öğrenciler okulda bir yerden bir yere gitmek için tıranvay yada otobüs kullanıyordu.Küçük bir metropoldü aslında burası.Tıp fakültesi binasını buldu.Merdivenleri ağır ağır çıktı.Girmesi gereken sınıfa girdi.Sınıf lisesindeki sınıfın en az dört katıydı.Bir Profesör girdi içeri.Tek tek isimleri okudu herkes kendini tanıtıyordu.Sıra Jared’a gelmişti.Kendini tanıtmak için yutkundu.”Ben Jared.” Bütün gözler Jared’den sınıfa nefes nefese giren kıza döndü.”Özür dilerim Profesör geç kaldım.” Kız özrünü diledikten sonra Jared’ın yanına oturdu.Jared allak bullak olmuştu bir anda.Bu ne kadar güzel bir kızdı.Tıp fakültesini ona sevdirecek tek şey bu kızdı galiba.Herkes Jared’ın sözlerine devam etmesini bekliyordu.Ama o kıza bakıyordu.Bembeyaz teninde yeşil gözleri parlıyordu.Dudakları pembeydi.Saçları uzun ve kahverengiydi.Gülüşü güneş gibiydi.Bakışları içine hapsolma isteği uyandırıyordu.Kız fark etmiş olmalıydı ki eliyle Profesörü işaret etti.Dönüp Profesöre baktı Jared.Sözlerine devam etmesini beklediğini fark etti.Sözlerini tamamladı ve yerine oturdu.Yanakları kızarmaya başlamıştı her zaman ki gibi.Göz ucuyla kıza bakıyordu.Çok güzel gülüyordu.O güldükçe Jared’da gülüyordu.Kendini tanıtma sırası kıza gelmişti.Adı Angela’ydı.Gerisinide pek dinlememişti aslında.Adı yeterliydi Jared için gerisi ayrıntıydı sadece.Günler günleri kovaladı.Jared ve Angela yakınlaşmışlardı.Beraber sinemaya gidiyorlardı.Ve çoğunlukla lunaparka.Çünkü Angela çocuk ruhluydu.Ama bu Jared’in çok hoşuna gidiyordu.Aradan bir yıl geçmişti.Jared artık hem doktor olmak istiyordu hem de Angela’yle sevgili olmak.Ama bunun için ona açılması gerekiyordu.Onu akşam deniz kıyısına gelmesi için çağırdı.Angela tam vaktinde ordaydı.Ama Jared yoktu.Angela etrafına baktı ve beklemeye başladı.Neredeyse onbeş dakika olmuştu.Neredeydi Jared.Hiç böyle yapmazdı.Tam vaktinde gelirdi.O sırada oyuncak araba Angela’ya çarptı.Üzerinde” beni takip et” yazıyordu.Angela arabayı takip etti.Kumsala iyice inmişti.Yerde notlar vardı notları tek tek okudu.Ardından bir çadırla karşılaştı.Çadır demek doğru olmazdı aslında.Daha çok Bir çardağı anımsatıyordu.Son notu eline aldı.Kalp şeklinde kırmızı bir fon kartonuydu bu.Üzerinde “senden önce yoktum seninle doğdum” yazıyordu.Kalbin arkasındaysa “eğer beni merak ediyorsan arkanı dönmen yeterli orda seni izliyor olacağım” yazıyordu.Angela sevinçle arkasını döndü.Bu Jared’dı.Aslında buna şaşırmamıştı.Onu buraya çağıran oydu.Ama sevinmişti.Çünkü oda Jared’ı seviyordu.Jared Angela’ya yaklaştı ve diz çöktü.”Seninle anlamlı olan bu hayatımı renklendirir misin? Papatya tanem.” Jared her zamanki gibi süslü konuşuyordu.Angela’nın gözlerine baktı.Yanlarından utana utana çıkan inci değerinde iki göz yaşı gördü.Jared “ne yaptım ben?Angela özür dilerim niyetim seni üzmek değil duygularımı anlatmaktı.Bunları hiç yaşanmamış sayabilirsin ama bil ki seni seviyorum” Jared arkasını döndü gitmek için oda ağlıyordu artık.Angela Jared’ın kolunu tuttu kendine çevirdi ve sımsıkı sarıldı.Hiç bırakmak istemiyormuş gibi.Biraz geriye çıktı Jared’ın gözündeki yaşları eliyle sildi.Jared ne olduğunu anlayamıyordu.Angela “Jared gözyaşlarım mutluluğum kanıtı.Bende seni seviyorum.Hayatımı seninle anlamlandırmayı bende çok istiyorum.”dedi ve yeniden sımsıkı sarıldı.Jared’da ona sımsıkı sarıldı.Kulağına sadece iki cümle fısıldadı “seni seviyorum”.
Aradan çok zaman geçmesine rağmen aşkları ilk günkü gibiydi.Herkes onları örnek çift olarak gösteriyordu.Kavga neredeyse hiç etmezlerdi.Hatta Angela bazen bundan şikayetçi olurdu ve şakadan kavgalar ederlerdi.Tabi bu şaka kavgalar bazen gerçeğe dönebiliyordu.Angela o günlerde çok yoğundu.Ve en yakın arkadaşıylada hararetli bir tartışma yaşamışlardı.Bu yüzden moreli bozuktu.Jared’ın moreli de bozuktu haliyle.Bide yetmezmiş gibi Angela’ya aşkını itiraf eden bir çocuk vardı.Angela’ya olan aşkından sevgilisinden ayrılmıştı.Kız yıkılmıştı.Angela’ya düşman olmuştu.Jared bir gün sınıfta Angela’yla konuşurken kız sınıfa dalıvermişti.”Seni öldüreceğim.Yemin ediyorum senin öldüğünü görmeden ölmeyeceğim..” kız haykırıyordu aynı zamanda da ağlıyordu.Jared araya girerek kızı dışarı çıkardı.Angela’nın yanına gitti.Birtanesi ağlıyordu.Ona sımsıkı sarıldı.Bırakırsa bir şey olacağından korkuyordu.İki gün sonra Angela kendine gelen mesaj üzerine sınıftan çıktı.Aldığı haber kötüydü bu yüzden elini yüzünü yıkama istedi.Koridor bomboştu.Hiç ses yoktu.Angela en sonunda kızlar tuvaletine gitmişti.Keşke gitmeseydi.Ona tehditler yağdıran kız oradaydı.Ağlıyordu.Elinde bir bıçak vardı.Ve bileğinin üzerindeydi.İntihar edecekti.”Senin yüzünden.Eğer sevgilimi elimden almasaydın bunların hiçbiri olmayacaktı.Şimdi git buradan.Yoksa gittiğim yere senide götürürüm.” Kız ağlıyordu.Bir Angela’ya birde bileğindeki bıçağa bakıyordu.”Hayır hiçbir yere gitmiyorum.Buradan ya beraber çıkarız yada ölürüz.Bu arada erkek arkadaşına kesinlikle yan gözle bile bakmadım.Çünkü benim zaten deli gibi sevdiğim bir erkek arkadaşım var.Şimdi bırak şu bıçağı.” Dedi Angela ve bıçağa doğruldu.Kız ters bir hamleyle bıçağı Angela’ya sapladı ve geri çıkardı.Angela elini yarasına bastırdı.Acı dolu yüzüyle kıza döndü ve bıçağa tekrar sarıldı.Eğer bu kıza bir şey olursa vicdan azabından öleceğine emindi.Bu yüzden ona yardım etmeliydi.Ama kızda çok inatçıydı.Bıçağı Angela’ya bir daha sapladı.Angela ikinci acıya dayanamadı sadece kıza iki adım atabildi.Kız bileğini kesti.Kan Angela’nın yüzüne fışkırıyodu.Bir çığlık koyu verdi.Jared yerinden fırladı.Sınıftan çıktı “Angela nerdesin?” bağırıyodu.Ama sadece ağlama sesi geliyordu oda boğuktu.Jared’in aklından geçen tek şey “kız dediğini yapmış olabilir mi?” dedi.Sesin geldiği yöne gitmeye karar verdi.Sonunda onu bulmuştu.Yüzü kan içindeydi.Yerde yatan kıza bakıyordu.Bir taraftan kanayan yarasını tutuyordu.Profesörler kızla ilgileniyordu.Jared Angela’ya koştu.Angela dizlerinin üzerine düştü.Jared onu dizlerine yatırdı.”Angela sakın beni bırakma.Eğer sana bir şey olursa hayatımın anlamı kalmaz biterim.Ne olur dayan papatyam.Benim için.” Angela konuşamıyordu.Ağzından kan gelmeye başladı.İç kanaması vardı.Jared ağlıyordu.Bir yandan da ona yalvarıyordu.”Beni bırakma.Beni bırakma…” Angela gözlerini yummadan sadece tek bir kelime edebildi.”Seni seviyorum ve söz veriyorum seni bırakmayacağım.” Sonrada Jared’ı tutan eli kaydı ve düştü.Jared ona sımsıkı sarıldı.Arkadaşları Angela’yı almaya çalışıyorlardı.Ama o onu bırakmıyordu.”Bırakın yalvarırım.En azından vedalaşayım.Lütfen.” Jared’ın gözyaşları sel olmuştu.Ona sımsıkı sarılı yirmi dakika geçirdi.Ardından yoğun bakıma alındı.Dışarı çıktı Jared.Ya ona bir şey olursa diye kahroluyordu.Dizlerinin bağı çözüldü.Sırtını duvara yasladı.Ayaklarını uzattı.Kafasını yukarı kaldırdı.Ağlamasına yağmur eşlik ediyordu.Sanki gecede ağlıyordu.Angela’yla ilk tanıştığa güne gitti.Sınıfa aceleyle girişini.Sonra sevgili oldukları o anı anımsadı.Her şey bir anda nasıl bu kadar değişmişti.Aradan koskoca bir ay geçmişti.Ama Angela kendine gelmiyordu.Doktorla artık onu rahat bırakmayı istiyordu.Jared buna karşı geliyordu.Ona söz vermişti Angela ve sözünü tutacaktı bunu biliyordu.Jared çok yorgundu.Kahve almaya gitmişti.Geri geldiğinde Angela’nın bütün arkadaşlarının ağladığını gördü.Bunlar niye ağlıyorlardı.Cama koştu.Elektraşoktu Angelasının kalbindeki.Doktorlar üç yüze şarj ettiler aleti ve bir daha yaptılar klasik hamleyi ama o geri gelmiyordu.En sonunda doktor aleti bir kenara bıraktı ve makinayı kapattı.Ardından beyaz örtüyü Angela nın o güzeller güzeli yüzüne örttü.Jared’ın elindeki kahve yere düştü.Herkes ağlıyordu.”Bana söz vermişti.O sözünü tutar.Ölmedi.” ağlıyordu.Dizlerinin üzerine çökmüş arkadaşlarına bağırıyordu.Onu sakinleştirmeye çalışan Artemis ve Amy’e bağırıyodu.”Amy sen onun en yakın arkadaşın o sözünü tutar.Artemis kardeşim o ölemez beni bırakamaz.” Amy ve Artemis hiçbirşey söyleyemiyordu.Angela’nın cansız bedeni sedyeyle odadan çıktı.Jared sedyeye koştu.Yüzünü açtı.Ellerinin arasına aldı yüzünü “bana söz vermiştin.Neden sözünü tutmuyorsun.” Üzüntüsü öfkeye dönüşmüştü Jared’in Amy onu geriye çekti “ ona zarar veriyorsun.Bırak artık huzura kavuşsun.Bizde üzgünüz.Onun bir suçu yok.” Son sözü Jared’e tokat gibi vurmuştu.Onun tabiî ki bir suçu yoktu.Angela’yı morga götürdüler.Jared bunu kaldıramıyordu.O ölmüştü.Peki o zaman o neden yaşıyordu.Ona bir o kadar sinirliydi bir o kadar da özlüyordu.Sinirliydi çünkü sözünü tutmamıştı.Onu bırakmıştı.Ama özlemi onu kemiriyordu.Kararını verdi ve morga gitti.Burası çok soğuktu.Angela soğuktan nefret ederdi.Bu düşünceler içinde onu buldu.Üzeri beyaz bir örtüyle örtülüydü.Ona yaklaştı.Ayakları onu geriye götürmek istiyordu ama o Angela’ya ulaşmak istiyordu.Sonunda yanındaydı.Zor da olsa yüzünü açtı.Aşık olduğu yüze baktı.Cansızdı.O sıcacık gülümsemenin yerinde duygusuzluk vardı.Beden vardı sedyede sadece.Angela’nın ruhu gitmişti bile.Elini yanağında gezdirdi.Her zamanki gibi sıcaktı ama o ölmüştü nasıl sıcak olabilirdi?Sonra ne yaptığı hakkında bir fikri olmadan elini nabzına götürdü.Atmıyordu.Ağlama başladı.O ana kadar öldüğüne inanmıyordu.Sonra elini biraz daha bastırdı ve biraz daha.Tam o anda nabzının attığını hissetti.Gözyaşlarını bir umutla sildi ve hissetmeye çalıştı.Nabzı belirgin şekilde atmaya başlamıştı.Sonrada gözleri aralandı.Jared’a baktı yüzüne o sıcacık gülümseme dağıldı yeniden.”Sözümü tuttum” dedi Angela.Jared ona sımsıkı sarıldı.Sözünü tutmuştu.Onu bırakmamıştı.”tuttun sözünü papatya tanem!”

Konu: Geri: Verilen Söz Paz Mart 28, 2010 2:23 pm

Süperdi.Bayıldım resmen.Müzikle okumadım ama gerçekten ağladım.Sanırım Angela denilince direk aklıma Dilaram geldiği için.Onun öldüğünü düşünmek bile çok acı vericiydi.Neyseki sonra kurtardın.Yazım yanlışı biraz vardı.Ama o kadar güzeldiki yazım yanlışlarının üstünü örttü.Bu Rp'nin devamını kesinlikle getir.

RP Puanın: 92

İstediğin Rütbe?

» Seni seviyorum sözüne verilen ilginç cevaplar xD