...Cameron Mix...

Cuma gününün yoğun geçeceği şimdiden belliydi.Cumartesi akşamı Kırmızı Boğalar'ın final maçı vardı.Şampiyon olan takım para ödülü vee muhteşem bir haftalık kamp tatili kazanacaktı.Bir tarafta Kırmızı Boğalar diğer tarafta onların destekçisi Amigo Kızlar bahçede son çalışmalarını yapıyorlardı.Herkes çalışmaya öyle dalmıştı ki öğle yemeği vaktinin geldiğini kimse anlamamıştı..
Cameron'un sesi herkesin dikkatini dağıtmaya yetmişti
-Sana kaç defa söyledim.beceremeyeceksen baştan bırak diye, bu kaçıncı yaa !!Cameron kıza bağırırken gözlerinden adeta alev fışkırıyordu ve içinden o kıza bir tokat indirmek geliyordu.Tam o sırada ne olduğunu anlayamadan kıza bir tokat indirdi...Kız ağlamaya başlayınca,Cameron da ordan ayrıldı ve çalışma sona erdi.Aslında Cameron bu kadar sert ve kırıcı değildi.Final maçına bir gün kaldığı için fazla stresliydi.Herkes onun bu sözlerine çok şaşırdı.Çünkü o ne kadar şımarık olsa da kimseyi incitmezdi..
Kızlar öğle yemeğine dağılırken Tifanny ise Cameron'un yanına gitti.Tifanny sarışın,düz ve kısa saçlı vede Ufak tefek bir kızdı .Cameron ise onun tam tersine siyah,dalgalı ve uzun saçlı vede 1.80 civarlarında bir kızdı.Tifanny
- Hadi ama gevşe biraz,o kadar da kötü değildi.Ona biraz fazla sart davrandın.ve tokat iyi değildi. diye çıkıştı.Cameron
-Tamam,tamam,farkındayım...Ama bu aralar kendimi tutamıyorum.dedi Tifanny
-Bu maç seni çok strese soktu ondandır,hadi rahatla..!!! dedi.Fakat Cameron bunun maçtan kaynaklandığını düşünmüyordu.Başka birşey vardı ama ne??Önce aklından kıza tokat atmayı geçiriyordu ve nasıl olduğunu bilmeden bunu yaptı ve kıza bir tokat indirdi..Cameron bunu düşünürken bakçe kapısından uzun boylu,kahverengi gözlü,hafif kıvırcık ve kumral saçlı tatlı bir çocuk belirdi.Bu Kırmızı Boğalar'ın kaptanı Will'di. Willl
-Hey.o popolarınızı bir an önce kaldırmazsanız öğle yemeğini bitiremeyip lanet olası matematik dersine geç kalacağız.dedi.Will'in bu söylentisi üzerine kızlar harekete geçip Will'in yanına doğru gittiler.Sonra birlikte her zamanki gibi Pizze Time'ya yemeğe gittiler.Fakat Cameron'un aklı kendisinde ki bu sinirlilikteydi.Bana ne oldu diye düşünüp duruyordu..Yine Will'in sesi Cameron'un dikkatini dağıtmaya yetti.Will etkileyici sesiyle
- Cameron matematik dersi başlamak üzere. dedi ve hep beraber derse gittiler...
Cameron matematik öğretmeni Prof. Thomson'u çok severdi.Ama bugün öğretmen ders anlatırken ona arkadan bir tekme atmak geliyordu içinden....Ve ne olduğunu anlamadan birden kendini tahtada buldu ve öğretmenin poposuna bir tekme indirdi.Herkes şaşkınlıkla Cameron'a bakıyordu.Cameron korkuyla hemen sınıftan çıktı .Ona neler oluyordu böyle.Önce tokat sonra tekme.. Arkadan gelen sesle ürküldü bir anda Cameron.
-Cameron iyi misin? Dedi Tifanny
-Bilmiyorum Tifanny hiç iyi değilim,bana ne olduğunu anlamıyorum.
-Korkma tatlım,bu aralar kendini fazla strese soktun,hadi şimdi git eve dinlen.Ben Prof. İle konuşup seni affetmesini-her ne kadar ikna olmasada- söyleyeceğim.
-Tamam,teşekkür ederim,görüşürüz..Cameron hızla oradan ayrıldı.Prof. onu disipline verecekti.Kedinde büyük değişmeler vardı.Ve kendini hiç iyi hissetmiyordu.Yolda yürürken bunları düşünüyordu ve gözü birden yoldan geçmeye çalışan yaralı bir kediye takıldı.İçinden şuradan bir araba gelsede onu ezse die düşündü ve aniden kan kırmızısı bir araba çıktı ve kediyi ezdi.Cameron’un gözleri yanıyordu.Acaba ağlayacakmıydı? Hayır gözlerinde hiç yaş yoktu.Yanma artınca hızla eve doğru koştu.İçinden iyi ki yani evimiz okula yakın diye şükrediyordu.Eve varınca doğruca lavobaya koştu ve yüzünü yıkadı.Yüzünü kurularken gözüne bir şey takıldı.Gözleri parlıyormuydu? Yoksa bu yanmadan dolayı yanlış mı görüyordu? Hayır hayır gözleri parlıyordu ve içinden ayna kırılsa da bu manzarayı görmesem diye geçirdi ve ayna gözünün önünde parçalara ayrıldı.Cameron hizla geriye çekildi.Ve ağlamaya başladı.Artık kendinden korkmaya başlamıştı..
- Aman Tanrım neler oluyor böyle !! Cameron olduğu yere çöktü ve ağlamaya başladı.Kendini çok bitkin hissediyordu.Gözlerinin yavaş yavaş kapandığını hissediyordu ve birden karşında bembeyaz ve upuzun bir elbise giymiş papatyalardan tacı olan bir peri gibi bir şey gördü.Ne olduğunu bilmiyordu ama ona o bembeyaz olan elbisenin içinde ona bir peri gibi gelmişti.Ama yüzü hiçte yabancı değildi.Sanki sanki…. Teyzesine benziyordu.Sarışın uzun saçları,ela gözleri,hafif uzun boyu ona teyzesini andırmıştı.Ve kadın aniden konuşmaya başladı
-Dikkat et Cameron seni ele geçirmek üzere.dedi ve Cameron aniden kaldı.Yüzü,sırtı heryeri kan ter içindeydi.Kimdi o diye düşünüyordu.
- İsmimi biliyordu.Acaba kim beni ele geçirmek istiyor.diye söylenirken kapı sesi duyuldu ve aniden irkildi.Bu kimdi acaba.Saate göz attı ve saat 7.15 ti.Annesi olmalıydı,genellikle bu saatlerde eve gelirdi.Ama annesinin karşına nasıl çıkacaktı,ya gözlerini görürse.Sahi gözleri hala parlıyormuydu.Aynaya bakmak için ayağa kalktı ama aynanın kırık olduğunu görünce hatırladı.Annesi yukarı çıkmadan hemen odasına koştu. Ve aynanın karşına geçti.Gözleri geçmişti hatta eskisinden daha da iyiydi.Tam o sırada annesi geldi.
-Ah tatlım demek buradasın.Cameron sen iyi misin? Çok solgun görünüyorsun
-Biraz yorgunum anne bugün iyi bir gün geçirmedim,yaptığımı duyunca bana çok kızacaksın üstümü değiştirip geliyorum yemekte anlatırım.dedi ve dolabına yöneldi.Annesi de odadan çıktı ve hemen giyinmeye başladı..

-Sana inanmıyorum Cameron.Bunu nasıl yaparsın,Prof. Poposuna tekme ha! Disipline gidince hiç bana yalvarma çümkü sen bunu hak etmişsin !!
-Anne biraz sakin olur musun? Her şey isteğim dışı oldu desemde beni dinlemeyeceksin.merak etme disipline gidine her şeyi kendim hallederim ,dedi ve sinirle sofradan kalktı Cameron. Odasına çıkıp yatağına yattı be uykuya dalana kadar ağladı..
İşte büyük gün gelmişti.Maça sadece 15 dk kalmıştı.Amigo kızlar soyunma odasında toplandılar ve son konuşmalarını yapacaklardı ki ortada kaptan Cameron yoktu.Tifanny hemen cep telefonunu aradı
-Cameron maç başlamak üzere ama sen yoksun nerdeysen acale et !
- Tamam çıkıyorum şimdi.. dedi ve 10dk içinde Cameron geldi.Maç öncesi konuşmasını yapacakken gözüne o günkü kız ilişti.Suskundu ve masum gözlerle Cameron’a bakıyordu.Neyse dedi Cameron
-Evet kızlar bugün en iyi şekilde kendimizi göstermemiz gerek..Şimdi popoalrınız kaldırın ve elinizden gelenin en iyisini yapın !! Kır-mı-zı Bo-ğa-larrrr oleyyyy!!
Cameron yine çok heycanlıydı ya bir aksilik olursa diyedüşünmekten kendini alamıyordu.Maç başlamıştı ve onlar heycanla tezahüratlerini yapıyorlardı. Cameronun gözüne karşı takımdan bir çocuk takıldı. Aklından düşşe ne iyi olur diye geçirirken daha o anda çocuk yere yuvarlandı ve onun arkasından iki çocuk daha .Ortalık çok karışmıştı.Herkes şaşkınlıkla bakıyordu. Cameron'un yine gözleri yanmaya başladı.Birden Will ' gördü.Yerde yaralı bir şekilde yatıyorudu.Kan görmüştü..Ona sıcak ve ekşi bir tat kokusu geliyordu..Ve bununda tek nedeni kendisiydi...
CAMERON'DU....