Stevréth JS.

Misafir

Herkes kaçışıyordu. Stev ne yapacağının farkında değildi. Okullar arası bir çeşit sihirsel savaş başlamıştı. Hızla ilerlerken biri onu çarptı. Yere kapaklandığında ise koşan bir kişinin karnına attığı bir tekmeye maruz kalmıştı. Bu onu sinirlendirmişti. Hava yağmurlu ve çamurluydu. Yerdeki çamurlar beyaz tenine yapışmış, onu esmerleştirmişti. Lanet olsun!... İçinden söylenmeye başlamıştı. Yere kapaklanmış, üzeri çamur banyosu yapmışçasına çamurlarla dolu bir şekilde duruyordu. Tam ayağa kalkacakken bir tekme daha yedi... Ama bu sefer tekme karnına değil suratına isbet etmişti. Etrafı son bir kez düzgün gördükten sonra görüntü bulanıklaşmıştı. Sesleri az da olsa duyuyordu ama artık bir fısıltı gibiydiler... Yattığı yerde son bir gayretle kalkmaya çalıştı fakat nafileydi. Suratına yediği darbe ile hem burnundan ağızına kadar kan olmuştu suratı hemde kısa bir süreliğine zihni durmuştu. Baygınlık geçiriyordu...

....

Baygın hâlinden kendine gelmeye çalışırken havada bir sihrin patladığını gördü Stev. Neler olduğuna anlam veremiyordu. Ayağa kalkarken ağızının kenarında kalan kanları elinin tersi ile sildi. Ardından ağızında biriken kanları tükürdü yere doğru. Üstünü başını silkmeye çalışacakken birinin sesini duydu.

"Cık cık cık... Sen bu hâle gelecek biri miydin Stev?" dedi bir çocuk. Stev sesi tanımıştı fakat görünümünü tam anlamıyla çıkaramıyordu. Gözlerini kısarak çocuğun suratına odakladı. Bu Kevin'dı. Onun eski arkadaşı. Hatta çocukluk arkadaşı...

"Kevin?..." dedi sorar bir sesle Stev. Kevin bir kahkaha patlattı.

"Evet. Kevin ya Kevin..." dedi ardından. Stev gözlerine inanamıyordu. Tam topallayan ayağıyla onun yanına gidecekti ki Kevin asasını Stev'e yöneltti. "Uzak dur!..." dedi tıslarcasına bir sesle.

"Ne oldu Kev?" dedi Stev. Anlam veremiyordu olan şeylere. Ardından artık daha net gören gözlerini eski hâline çevirdi. Kısılmaktan büzüşmüş gözkapakları dahil tüm gözleri gördüğü şeylere inanamıyordu. Kevin'ın kolunda karanlık işaret vardı. Bu nasıl olurdu. Kev ÖlümYiyen mi olmuştu?... "Kev sen?..." dedi Stev. Sözlerinin devamını getirmiyordu.

"Evet Stev. Ben bir ÖlümYiyen'im artık. Ve o eskiden kalan düelloyu bitirmeye geldim... Eskisi gibi ama daha güçlü..." dedi Kev. Stev ile Kevin en son görüştüklerinde bir düello yapmıştı ve Stev daha yarısında onu yendiği için Kev onu bırakıp gitmişti. Bir daha görmemişti Stev Kev'i. Ve şimdi o burda...

"Kev saçmalama!" dedi Stev şaşkın ve sinirli bir sesle. Kev bir kez daha güldü ve tiksinç bir sesle;

"Asanı al Stev! Hemen. Yoksa düello başlamadan bitecek! Ve bu kez kazanan..." sözünün devamını getirmemişti. Stev biraz önce yattığı yerde duran asasına doğru eğildi. Hareketlerini yavaş kontrol ediyordu. Hızlı bir harekette herşey mahvolabilirdi.

"Pekala Kevin istediğin gibi olsun." dedi Stev düz bir sesle. Ona şuanda karşı gelemezdi. Kevin aceleci davrandı.

"Sersemlet..." dediği anda Stev sersemlete karşı kullanılan büyüyü söyledi.

"Ennervate" Kev'in büyüsü etsini yitirmişti.

"Eskisi gibi kıvrak zekalı ve hızlısın Stevi." dedi Kev. "Ama bu sefer elimden kurtulamayacaksın!" dedi ve ardından hiç soluk bile almadan büyüsünü haykırdı. "Flagrate" bu büyüyü Stevi'nin asa tutan eline yapmıştı. Stevi'nin eli çizilmiş kanlar akmaya başlamıştı. En kötüsüde elindeki asa elinden yere kaymıştı.

"Ahhh...!" Stevi'nin haykırışlarından acı çektiği çok belli oluyordu.

"Bu daha birşey değil Stev. Kalk ayağı hemen!" diye bağrındı Kevin. Stev sinirle dolup taşmış gözlerini Kev'e çevirdi. Asasını kanayan eline doğru tuttu.

"Oculus Reparo." diye fısıldadı. Eli biraz daha olsun iyileşmişti. En azından kan artık hiç durmaksızın akmıyordu. "Incarcerous." diye fısıldada Stev. Kev'ın etrafını kalın ipler sarmıştı. "Bundan emin olmalımıydın Kev?" dedi Stevi. Zafer tadıyla mutluydu. Ama Kev hiç kendisi yenilmiş gibi durmuyordu.

"Bu hiç birşey Stevi... Hiç birşey..." dedi Kev kafasını sağa-sola sallayarak. Stev Kev'in ne dediğini anlamamıştı. "Incendio." diyerek etrafını saran ipleri yaktı Kev.

"Kendini geliştirmişsin Kev." dedi Stev alaycı tonuyla. Kev gözleri kısık bir şekilde Stevi'ye baktı.

"Kesinlikle! Ve şimdi senin ölümün olacağım Stevréth!" dedi haykıran sesi ile. "Imperio." dediği anda Stevi karşı savunmaya geçti.

"Finite Incantatum." dei haykıran sesiyle. İmperio büyüsünün etkisini bitirmeyi Kev'den öğrenmişti Stev.

"Karşı taktik!" dedi alaycı tonla Kev. Stev hiç birşey anlamamıştı. Ne demek istiyordu. Şuan bu düşüncelere dalamazdı. Belki sonra. Şimdi düellodaydı. Ve Kev eski dostu Kev değildi. Düşmanıydı. Ve onu öldürmeliydi...

"Avada Kedavra..." diye haykırdığı anda Kev farklı bir büyü ismini haykırdı. Stev bu büyüyü daha önce hiç duymamıştı.

"Deletrius." Stevi'nin yaptığı Avada Kedavra büyüsü Kev'de hiçbir etki yaratmamıştı.

"Neler oluyor?" diye mırıldandı Stev. O sırada Kev'in kahkahasını kulaklarında duydu. Tırmalayıcıydı.

"Asandan Avada Kedavra büyüsünü sildim Stev. Şimdi ne yapacaksın bakalım?!" dedi. Stev ne demek istediğini anlarken o büyülü sözcükler Kev'in ağızından çıkıverdi.

"Avada Kedavra!" Stevi birden etrafının karardığını hissediyordu. Kendini çıkmaz bir boşluğa atmış gibiydi. Hiçbir ses duymuyordu. Hiç birşey hissetmiyordu. Sonsuzluğa uçan bir uçaktaydı sanki. Artık nefes alışları daralmış. Kalbi teklemişti. Son biz kez nefesini verdi ve kendini sonsuzluğa bıraktı.

Spoiler:

Misafir

30-Betimleme~24.
20-Uzunluk~19.
20-Kurgu~17.
10-İmla~10
10-Noktalama~10.
10-Renk Uyumu~10.

90-Doksan.