Eve dönüş..

Konu: Eve dönüş.. C.tesi Ağus. 14, 2010 4:00 pm

Meredith Springfield'a gitmek için Neferet'ten izin almıştı. Neferet'in tek şartı ise oradaki Gece Evi'ne sık sık uğramasaydı. Meredith bunu kabul edip odasına gitmişti. Yanına fazla eşya almak istemiyordu bu yüzden yanına büyük kol çantasını aldı.Bu çantası cidden çok büyüktü ve içine bir çok şey alıyordu. Bunu işaretlenmeden önce Springfield'daki bir mağazadan almıştı. Meredith alnındaki hilalini kapatıcıyla kapattı ve odasından çıktı. Gece Evi'nden ayrılmadan önce oda arkadaşı Jo'yla vedalaştı ve çağırdığı taksiye binip havaalanına gitti. Uçağa bindiğinde Springfield'a gitme nedenini düşündü. Komşuları Bayan Cloyd bu sabah aramış ve babasının kötü durumda olduğunu, onu çağırdığını ve Meredith'e haber vermesini istemişti. Bayan Cloyd çabuk gelmesini istemişti. Meredith Bayan Cloyd'u küçüklüğünden beri çok severdi ve sırf Bayan Cloyd'un ricası üzerine o lanet olası eve gidiyordu. Meredith kısa bir yolculuğun arasından havaalanına gelmişti ve bir taksiye atlayıp Springfield Gece Evi'ne gelmişti ve inerken taksiciye fazladan para vermişti. Çünkü taksici Gece Evi'nin adını duyduğundan gelene kadar soğuk terler dökmüştü.
Meredith hızla Springfield Gece Evi'nin Yüksek Rahibesi Caroline'ın odasına gitti ve durumu bildirdi. Caroline bu duruma çok sevinmemişti ama tepki de göstermemişti. Meredtih Yüksek Rahibe Caroline'ı hiç sevmezdi. Çünkü özel gücü ortaya çıkmadan önce başını derde soktuğu için Caroline'dan çok azar işitmişti. Fakat çizdiği resimlerin birkaçı gerçeklerşince Caroline Meredith'e yapmacık bir sevecenlikle yaklaşmış ve aynı annesi gibi bakmaya başlamıştı. Caroline ile Meredith'in annesi Gloria birbirlerine çok benzerlerlerdi. İkiside siyah uzun saçlı ve yeşil gözlüydü ama Caroline, Gloria'dan çok daha güzeldi. Caroline gözlerini yapmacık bir sevecenlikle kısıp Meredith'e baktığında aynı annesine benzerdi tabi yapmacıklığı saymazsak. Bu yüzden Meredith Caroline'dan daha çok nefret ederdi..
Meredith Gece Evi'nden ayrılıp evine o pislik yuvasına geri gelmişti. Meredith kapıyı tutan incecik ipi tırnaklarıyla kesti ve kapıyı hafifçe itti. Kapı ardına kadar açılmıştı. Meredith sessiz adımlarla içeri süzüldü. Bir ayna bulup alnındaki kapatıcıyı çıkardı. Babasının Tanrıça'sının işareti olan hilali görmesini istiyordu. Meredith içeriye girdiğinde berbat kokuyu fark etti. Keskin koku her bir kokuyu ayırt edebiliyordu. Alkol, sigara, kokusu silikleşmiş kızarmış patates, küf, bayat yemekler, ter ve yoğun bir idrar kokusu... Bunlar birleşince çok iğrenç bir koku çıkıyordu ortaya. Meredith attığı her adımda eskiyi hatırlıyordu.. Duvarlara ellerini sürdü. Gözlerini kapattığın da her bir anı gözlerinde canlanıyordu. Babası sinirlenmiş ve içki şişesini yere fırlatmıştı ardından da Meredith'e tokat atıp, kapıya doğru ittirmişti. İşte Meredith şiddetli bir şekilde kafasını buraya çarpmıştı. Gözlerini açtığında, keskin kulaklarının işittiği yavaş soluklar hızlanmış ve kesikleşmişti. Arkasını döndüğünde iyice zayıflamış olan ve çöken babasını gördü. Babası bir koltukta ölü gibi yatıyordu. Meredith'i ve alnındaki hilalini görünce hem korkmuş hem de sevinmişti..
"Meredith.. Kızım.." Bu sırada Meredith'in Robert'in sözünü kesmişti. " Sakın. Bir. Daha. Bana. Kızım. Deme. Beni anladın mı?" dedi. Bunu söylerken kendini tutamamış ve Robert'ın üzerine doğru eğilmişti.. Robert hızlı soluk alışverişini düzenlemek için derin derin nefesler alıyordu. Ama gözlerini Meredith'ten ve onun hilalinden alamıyordu. Meredith geri çekilmeyince Robert bir kez daha ama bu sefer biraz daha iyimser bir tonda konuşmaya başladı.
" Meredith. Çok zor durumdayım. Kevin 2 aydır eve gelmiyor. İşsizlik maaşımı da o geldiğinde elimden zorla alıyor. Karşı koyamıyorum. Ne olur bana yardım et." dedi.. Sesi gerçekten çok acıklı ve mahçup geliyordu ama Meredith buna inanmamış ve alaycı bir kahkaha atmıştı. Meredith'in kahkahası çıplak duvarlarla kaplı evde yankılanmıştı.
Meredtih attığı kahkahayla duruşunu değiştirmişti. Kapıya doğru ilerleken konuşmaya başladı.. " Sana yardım etmek mi? Niye? Benden ne hakla yardım istiyorsun ki?" Meredtih kafasını Robert'a çevirdi ve gözlerini kısıp tiksinti dolu bir bakış attı. "Kevin'i bulsana..." dedi ve gülümseyip odanın kapısından çıktı. Fakat Robert cılız sesiyle konuşmaya devam etti.
" Eğer... Eğer bana yardım edersen sana annenin yerini söylerim.." dedi. Sesi alaycıydı ve Meredtih bu sesi iyi bilirdi. Ne zaman bir işten çıkarı olursa sesine İngiliz aksanı katardı. Meredith hızla arkasını döndü ve Robert'ın fark edemeyeceği bir çeviklikle işaret parmağının uzun, keskin ucunu Robert'ın şah damarına dayamıştı ve hafif bir baskı uyguluyordu. Meredith'in sesi hırlar gibiydi.
" Annem mi? Nerede? Hemen. Söyle."
Robert'ın dudakları uğursuz bir biçimde yukarı kıvrıldı. " Bana 100 dolar bırak ve annenin yerini söyleyeyim.." dedi. Meredith tırnağını daha fazla bastırdı ve gözlerini Robert'ın gözlerine sabitledi. " Eğer Tanrıça'mı dinlemeseydim sen şu anda ölmüş olurdun. Çıkarcı pislik... Aslında Kevin'in gitmesi iyi olmuş. Bir bakıma kendisini kurtarmış. Burada zamanla çürü ve yavaş yavaş öl. Sana böylesi yakışır.." dedi ve Robert'ın boynuna küçük bir çizik atıp odadan çıkarken tırnağının ucundaki küçük kan lekesi ve odayı dolduran müthiş kan kokusu onu çarpmıştı. Meredith kendi kendine 'Eğer ilk kez birisinin kanını içeceksem bu onun pis kanı olmayacak..' diye düşündü ve nefesini tutup tırnağındaki kan lekesini perdeye sürdü. Odadan çıkıp aynanın karşısına geçti ve çantasından kapatıcıyı çıkartıp alnına sürdü. Alnındaki hilalin kapanması onu biraz üzmüştü. Çünkü o tanrıçasının işaretini saklamak istemiyordu. Ama buna mecburdu, bu bir kuraldı...
İşte şimdi gerçekten kendisini evinde hissettiği yerdeydi, Tulsa Gece Evi'nde. İçeriye girer girmez bacaklarına sürtünen Alexis'i gördü. Alexis'i kucağına aldı ve Doğu Duvarı'nın oraya gitti. Güneş batmak üzereydi, birazdan dersler başlayacaktı. Saati tam olarak tahmin edemiyordu ama 6 veya 7 olmalıydı. Bu da daha 1-2 saati olduğunu gösterirdi. Meredith uzaktaki ulu bir ağacı gözüne kestirdi ve yanına doğru gitti. Ağacın dibine geldiğinde Alexis'i yere bıraktı ve ağacın altına oturdu. Başını ağacın geniş gövdesine dayadı ve gözlerini kapattı. İçinden bu ağaç kadar güçlü ve dayanıklı olmayı diledi. Gözlerini kapatmıştı Meredith ama dikkatini kulaklarına vermişti. Bu da küçük bir kıpırtıyı bile duymasını sağlayacaktı. Meredith kucağına atlayan Alexis'i severken uzaktaki bir ayak sesini işitti ama yerinden kımıldamadı. Gözünü bile açmadı. Yabancı kişi yavaş yavaş adımlarla yanına gelirken o sadece ayak seslerine konsantre oldu.

Konu: Geri: Eve dönüş.. C.tesi Ağus. 14, 2010 5:48 pm

Serenity kısa adımlarla Koruluk'tan Doğu Duvarı'na doğru yürüyordu.Elinde kitapları kaldırdı ve Zuko'yu kucağına alıp yavaşça ilerledi.Birden ayaklarına bir kedi dolanınca baktı ve hayret çığlığı koyuverdi.
"Alexis!Seni ezecektim.Ne işin var burada?"dedi ve sorusunun saçmalığına gülüverdi.Ne zamandır kedilere ne yapılacağını söyleyebilir olmuşlardı?
Alexis'i gören Zuko kucağında titremeye başlamıştı.Kıvranan kediyi öpüp yere bıraktı.Kıkırdayarak Zuko'yla Alexis'in koşmasını izledi.
Dönüp bahçenin sonundaki ağaca geldiğinde elindeki kitaba daldığından ağacın dibinde oturan çaylağı görmedi.Tam kendini yere atacakken çaylağı fark etti.
"Loquisha."diye mırıldanınca kız gözlerini açtı.Gülümsedi ve konuştu.
"Başka hangi meraklının bu saatte burada olacağını düşündüm ki?"
Serenity sırıttı ve kızın yanına oturdu.

Konu: Geri: Eve dönüş.. C.tesi Ağus. 14, 2010 8:15 pm

İyice yaklaşmıştı. Ama adımları bilinçli değildi. Öylesine yürüyormuş gibiydi. Meredith gözlerini açmasa da kullandığı parfümden gelen kişinin kim olduğunu anlamıştı. Tabii ki Serenity'di gelen.. Serenity Meredith'in tam yanında duruyordu. Onu fark ettiğinde "Loquisha!" diye mırıldandı. Sesini kısık tutmaya çalışmıştı. Serenity Meredith'e Loquisha diyen ender kişilerdendi. Ama adını telaffuz edişine her zaman hayran kalmıştı Meredith. Meredith gözlerini açtı ve gülümsedi.
"Başka hangi meraklının bu saatte burada olacağını düşündüm ki?" dedi. Bu sözünün üzerine Serenity sırıttı ve Meredith'in yanına oturdu. Meredith bağdaş kurarak oturuşunu düzeltti. Böyle daha rahattı. Çantasını yanına koydu ve Alexis'i de kucağından indirdi. Alexis pek kucakta durmayı ve sevilmeyi sevmezdi. Ama bugün Meredith'in yanından ayrılmıyordu.. Meredith bunu önemsemedi ve Serenity'e döndü..
"Nasılsın bakalım görüşmeyeli? Ben yokken önemli olaylar oldu mu?" diye sordu. Meredith Serenity'le konuşmayı severdi. Serenity hem eğlenceli hem de mantıklı bir kızdı. Ama şu anda dedikodu zamanıydı. Serenity yüzünü Loquisha'ya döndü ve konuşmaya başladı..

Konu: Geri: Eve dönüş.. Ptsi Ağus. 16, 2010 2:09 pm

Serenity Loquisha'nın karşısına oturup kıza bildiklerini aktarmaya başladı.Serenity pek dedikodularla ilgilenmezdi meraklı bir kız değildi sadece odak noktası olan hikayeleri ya da yakınlarıyla ilgili hikayeleri biliyordu ki Loquisha'nın Karanlık Çaylaklarla ilgili hikayeleri öğrendiğinden de emindi.Gene de anlattı.
"Bilip bilmediğinden emin değilim ama Karanlık Çaylaklar biraz abartmaya başladı.Özellikle yeni gelen bir kız belki tanıyorsundur Elizabeth,o tamamen Kalona'ya ait ve taktığı kolyesinde gizemli bir güç var.Bu epey sinir bozucu tabii bizler onu kendimize çekmeye çalışıyoruz ama ne yazık ki başarılı olduğumuzu söyleyemem.Karanlık tamamen ele geçirmiş.Yeni gelen çaylakların bir çoğu Karanlık'a ait.Tulsa Gece Evi ben geldiğimden beridir epey dağınık senin anlayacağın Loquisha."dedi Serenity zayıf bir sesle.Loquisha'nın gözleri koyulaşıyordu ki bu Lo'nun öfkelendiğine işaretti..En azından Serenity öyle biliyordu..

Konu: Geri: Eve dönüş.. Salı Ağus. 17, 2010 1:47 pm

Serenity'nin söylediği haberler hiç hoşuna gitmemişti. Yeni gelen çaylaklar nasıl karanlığı seçebilirdi? Daha doğrusu bir çaylak nasıl karanlığı seçerdi? Tanrıça'mızı nasıl yok sayar veya ona karşı gelirdi?Meredith'in aklı almıyordu ama Tanrıça'sına olan saygısızlıkları onu sinirlendirmişti. Gözleriin koyulaştığını biliyordu Meredith. Çünkü içindeki öfke kırıntıları birleşiyor ve bir bütün haline gelip kaynamaya başlıyordu. Nefreti kimeydi? Karanlığı seçen çaylaklara mı yoksa onları bu düşünceyi -Karanlığın Tanrıça'sının aydınlık yolundan onlar için daha iyi olduğu düşüncesini- enjekte edenlere mi? İçindeki kaynayan ve tüm gözeneklerinden fırlamak için hazırlanan öfkesini dizginlemek için gözlerini kapattı ve derin derin 3 nefes aldı. Bu onun biraz olsun sakinlemesini sağlamıştı. Ama bu konu her açıldığında veya karanlığı seçmiş olanlarla karşılaştığı zaman öfkesinin alevleneceğini biliyordu. Şimdi durgun görünebilirdi ama küçük bir kıvılcım onu patlamasının durdurulamayacağı bir yanardağına çevirirdi. Meredith bunu çok iyi biliyordu. Springfield Gece Evi'nden de öfkesini kontrol edemediği için buraya gönderilmemiş miydi? Meredith bunları düşünmeyi bıraktı ve uzun zamandır konuşmasını bekleyen Serenity'e döndü.
" İşler nasıl bu hale geldi? Hiçbir Profesör bunu fark etmiyor mu? Onların o 'güçlü' ön sezilerine ne oldu? Artık işe yaramıyorlar mı?" dedi. Güçllü kelimesini biraz alaycı bir tonda söylemişti. Serenity bu sorunun cevabını bilmiyormuş gibiydi yüzünden bir ifade okunmuyordu. Belki de çaylaklara o kadar çok kafa yormuştu ki bunu düşünememişti. Geçen 2-3 dakikanın ardından Serenity konuşmaya başladı.. Sesi kısık ve çekingendi.

Konu: Geri: Eve dönüş.. Salı Ağus. 17, 2010 7:56 pm

"Anlaman gereken şu ki herşeyden önce Gece Evi artık tam anlamıyla bizim değil.Biliyorsun Nyx'in en önemli takıntısı 'özgür irade' " dedi Serenity özgürlük kısmına alayu katarak.Loquisha hafifçe gülümsedi. "Çaylaklar geldikleri anda Kalona'yla karşılaştıklarından bu haldeler.Profesörlerde kendi seçimlerini yapıyor Loquisha olay bundan ibaret . Onlar görkemli bir yüz ve sinsi bir kadını tanrıçamıza tercih ettiler ama sorun şu ki Neferet'i 'Nyx'in Beden Bulmuş Hali ' olarak nitelendiriyorlar " dedi Serenity kısık sesindeki öfkeyle .
Loquisha sakin olmaya çalışan bir ifadeyle Serenity'e baktı . Serenity bu ifadeyi çok iyi bilirdi neredeyse her gün kullandığı bir ifadeydi .
" Anlaman gereken şu Loquisha . Burası farklı bir dünya ve biz bu satrancı tamamen kurallarına göre oynamak zorundayız . Yoksa Nyx'ten geriye birşey kalmayacak ."

Konu: Geri: Eve dönüş.. Çarş. Ağus. 18, 2010 7:10 pm

[i]Meredith seçimlerine bir şey diyemezdi. Onlarda haklı olabilirlerdi ama doğru olan bu değildi. Bu olamazdı. Nasıl bu kadar çabuk vazgeçebilmişlerdi Sevgili Tanrıçalarından. Her ritüelde ona yakarmıyor muyduk? Meredith hala sinirliydi. Siniri artık çaylaklara değil sinsi ve kendini beğenmiş Neferet'e ve Kalona'yaydı. Neferet nasıl kendini Nyx'in beden bulmuş hali olarak açıklardı? Bu çaylaklar buna nasıl inanırdı? Bu kadar akılsız, bu kadar düşünme yoksunu muydu bu zavallılar? Meredith derin bir nefes aldı ve konuşmaya başladı. " Tamam. Özgür iradeleri var. Nasıl Neferet'in Nyx'in beden bulmuş hali olduğuna inandılar? Onu tanımıyorlar mıydı önceki çaylaklar? Yeni gelenlere bir şey diyemiyorum. Çünkü Neferet'i ilk kez görüyorlardı ve onun çekimi altına girmiş olabilirler.." dedi ve sustu. Gerçekten Neferet kolayca birini etkileyebilirdi. Bunu onun üzerinde de denemişti ama Meredith karşı koyabilmişti. Meredith başını kararmaya yüz tutmuş göğe çevirdi ve konuşmaya devam etti. "Evet haklısın. Kuralına göre oynamalıyız ve karanlığa sonuna kadar karşı koymalıyız.. " dedi. Sonuna kadar derken Meredith kararlığın değil ömrünün sonunu kast ediyordu. Serenity'e baktığında o da gözlerindeki kararlılık ve cesaretle başını sallıyordu. O da sonuna kadar lafındaki anlamı sezmişti...

Konu: Geri: Eve dönüş.. Perş. Ağus. 19, 2010 10:41 am

Serenity, Loquisha'nın 'sonuna kadar' demesiyle başını salladı . Kimse Serenity'nin korkacağını bile düşünemezdi. Serenity , Deniz Tanrısı Poseidon'un kızıydı ve buna yakışır davranacaktı .
Aydınlık tarafta savaşmaya devam edeceklerdi . Her zaman .
Eliyle saçını geriye çekti . Loquisha gözlerini havaya dikti .
" Loquisha biz özel güçleri olan çaylaklar Kalona için çok daha değerliyiz . Bizi kendi tarafında her zaman görmek istiyor ve birçok özel gücü olan çaylak da onun tarafına geçti . Neferet kendi güçlerinden dolayı kimseye ihtiyaç duymuyor ama çaylaklar ona resmen tapındığından o çok mutlu . Kalona ise biraz daha geniş düşünüp kendine sadık çaylaklardan topluluk kuruyor . Gerçi Alaycı Kuzgunlardansa bize neden ihtiyaç duyabileceğini ilk başta anlamamıştım ama sonradan anladım . Cevap çok açık . Vampir Yüksek Konseyi'ne harika bir izlenim vermek zorundalar . Bize zarar verdikleri sürece Neferet hepimizin Yüksek Rahibesi olamaz . " dedi Serenity ve sinir içinde ayağa kalktı .

Konu: Geri: Eve dönüş.. Perş. Eyl. 16, 2010 4:20 pm

Konu Kilit.