Preston William McGrant

Güzel bir kış sabahıydı . Her yer karla kaplıydı . Gökyüzü küçük kristal taneleri kadar parlaktı. Kar hala şiddetle yağmaya devam ediyordu ve her yeri kaplamıştı .

O gece iyi uyumuştu William . Akşam erken yattığnıdan da erkenden kalkmıştı . Evin salonundaki yerden tavana kadar olan camın köşesine oturmuş bu manzarayı hayranlıkla izliyordu . Bir yandan da kendisine yaptığı kahveyi keyifle yudumluyordu.

Yarın Noel sabahıydı . Noel’i oldum olası çok severdi William . Noel babaya da hala inanırdı . Yarın alacağı hediyeyi sabırsızlıkla bekliyordu . İçinde bir heyecan vardı .

Zaten böyle bir çocuktu William . Ufacık şeylerden büyük mutluluklar çıkartırdı kendisine . Hayattan mutlu olmasını bilirdi .Bunları düşünürken kahvesi bitmişti .

Bir süre daha oturduktan sonra ayağa kalktı . Artık pijamalarnı çıkarmanın zamanı gelmişti. Böylece mutfağa gitti ve bardağını bıraktı . Daha sonra doğruca odasına gitti .

Aynaya baktı . Güzel saçları uyumaktan dağılmıştı fakat yakışıklılığını yitirmemişti.Kendine iyice aktı esmer teni bir harikaydı . Daha sonra dolabına gitti ve eşyalarını karıştırdı. Kendine uygun düşük bel bir pantolonla açık mavi bir gömlek buldu . Bu tam tenine uygun bir gömlekti .Bunları üzerine geçirdi ve doğru annesini odasına gitti .

Hala uyuyordu annesi. Yumuşak bir öpücük kondurdu yanağına

''Uyan tatlım saat 10.''dedi ve annesini gıdıklamaya başladı.

Annesi hayattaki tek dostuydu . Babası seneler önce bir trafik kazasında ölmüştü . O günü bir türlü unutamıyordu . Hayatını en berbat günüydü . O araba da William da vardı ama ona bir şey olmamıştı . Keşke o da ölseydi . Böylece vicdan azabı çekmemiş olurdu .

Bunları düşünürken babasını kanlar içindeki görüntüsü geldi gözünün
önüne . Hepsi onun yüzünden olmuştu . Babasını tatile gitmek için zorlamasaydı bunlar gelmeyecekti başına .Hepsi onun suçuydu ve kendini asla affetmeyecekti .

Bunları düşünürken gözleri doldu . Ama hızlıca gözlerini sildi bunu annesinin görmesini istemezdi .Annesine boş gözlerle baktı hala uyuyordu . Bu kez daha şiddetli sarstı onu . Ama annesinde tık yoktu .

''Anne !''diye bağırdı ama yine cevap yoktu . Biraz dikkatli baktı ve annesinin boynundaki diş izlerini gördü ve dehşetle bağırdı .


''Olamazzz...!''Annesi ölmüştü ve boynundan akan kanlar artık kurumuştu . Nasıl da görmemişti bunu . Zaten aşırı duygusaldı bunu görünce feryat figan bağırmaya başladı.

Annesine sarıldı onu sarstı . Ama kadın gözleri açık bir şekilde öyle kalıştı uyanmıyordu .. O ölmüştü . Güzel mavi gözleri dehşetle açılmıştı . Onu öldüren kişi ona ne yaptıysa bu hale gelmişti . William ise olanları kabul etmiyor hala onu sarsıyordu .

''Uyan , uyan dedim sana anne neden hala bana öyle bakıyorsun ?!''

Hayatındaki bu ikinci şok fena halde etkilemişti onu . Aklını yitirmeye başlamıştı Sağlıklı düşünemiyordu . Sadece ağlıyor ve bağırıyordu . Annesi çok güzel ve akıllı bir kadındı . Sapsarı saçları ve masmavi gözleri vardı . Saçları kıvırcık ve beline kadardı . Mark biraz bile olsun annesine benzemezdi . O aynı babası gibi esmerdi .

Annesi ölüyken bile güzeldi . Görüntüsünü tek bozan şey korkudan dev gibi açılmış gözleriydi .

William sonunda onun öldüğünü kabullenmişti . Sağlıklı bir şekilde düşündü ve boynuna baktı . Çok sivri diş izleri vardı . Annesini öldüren ucube bir vampirden başkası değildi.

''Sizinle bir hesabımız var pis sülükler !'' dedi ve ağlayarak teyzesini aradı .
Teyzesi telefonu açtı . William ağlamaktan olanı anlatamıyordu . Hayatta tek başınaydı artık Ne yapacaktı şimdi ? Önce babası şimdi de annesi ölmüştü!Hayatta en çok değer verdiği iki kişi de artık yoktu . O hayatta yapayalnız kalmıştı . Bunlar tek tek kafasından geçerken teyzesine durumu anlatması daha da zorlaşıyordu .


''Te..e.ee…teeyy…zee ! Anneeemm ! ''


''Noldu canım annene ne oldu ? Söyle bana ! Hadi ! ''


''Annem öldüüüüü!!!''O anda teyzesi de bağırmaya başlamıştı .


'' Nee ? Nasıl oldu bu ? ''


''Onu o pis kan emici sülükler öldürmüş ! ''


Teyzesi kulaklarına inanamıyordu çünkü annesi hakkındaki gerçekleri biliyordu . O kocası öldükten sonra fazlaca değişmişti . Ve psikolojisi kesinlikle bozulmuştu . Ve bir senedir bir vampirle çıkıyordu . Ama böyle bir şey olacağını hiç düşünmezdi . Biraz düşündü ve olanları William’a anlatmanın en doğrusu olacağını düşündü .


''William sana söylececeğim bir şer var ! ''

''Çabuk söyle teyze ! Her ne biliyorsan ! ''

''Annen baban öldüğünden beri çok kötüydü . Psikolojisi bozulmuştu ve bir sevgilisi olursa bunu düzeleceğini zannetti . Aslında annen gerçek hayatta babanın hayalini görüp duruyordu . Ve bu görüntüler çok korkunçtu . Annen bir sevgilisi olursa belki düzeleceğini düşündü . Ve onun sevgilisi bir vampirdi .Onu öldüren sevgilisi olabilir William ...''
William çileden çıkmıştı . Annesi babasına ihanet etmişti . Kimseyle birlikte olmaması gerekirdi . Bunu nasıl yapabilmişti ? Babasının ölüsüne ihanet etmişti .
Ama o pis sülüğü de o öldürecekti .Onun hayatın kaç bucak olacağını gösterecekti .


''Onu bulacağım ve ellerimle öldüreceğim ! Sen merak etme teyze ! '' dedi ve telefonu kapatıp yere fırlattı .
O gün hayatını değiştiren gün olmuştu . Artık her şey çok farklı olacaktı …