Emily&Hannah

Konu: Emily&Hannah Ptsi Ağus. 02, 2010 10:57 am

Emily bugün hayatının en güzel günü diye
adlandırdığı bir güne daha giriyordu. Bugün yeni oda arkadaşı geliyordu.
Neferet ona daha dikkatli olması gerektiğini çünkü oda arkadaşını daha
tanımadığını söylemişti. Emily tanımıyordu ama hissediyordu kızla güzel
anlaşacaklardı. Odasındaki yatağa oturmuş mp3’den şarkı dinliyordu büyük bir
merakla da nasıl bir kız olacağını hayal ediyordu. Acaba çok mu güzel,sarışın
mı,esmer mi diye düşünürken kapı afifçe açılmaya başlamıştı. Emily o kadar
heyecanlıydı ki elindeki hediye paketini yere düşürmüştü.

İçeriye sanki eski oda arkadaşı girmişti
görünüş olarak her açıdan ona benziyordu. Evet iyi anlaşacaklardı. Orta boylu,
kahve rengi saçları, tatlı, güler yüzlü şeker mi şeker bir kız girmişti içeri.
Kızın Emily’e aniden sarılmasına şaşırmıştı.

- Merhaba Hannah sen olmalısın
çok tatlısın yeni oda arkadaşım umarım güzel vakit geçiririz.

Emily kızı çok sevmişti şimdiden kanı
ısınmıştı. Gözleri parlıyordu kızın o kadar neşeli sempatik olduğunu
bilmiyordu. Büyük bir dikkatle Hannah’nın
konuşmasını bekliyordu.Hannah odanın içinde tur atıyor raflara
bakıyordu.

Hannah ;

Konu: Geri: Emily&Hannah Ptsi Ağus. 02, 2010 11:33 am

Hannah, heyecandan ölüyordu. Çünkü yeni bir oda arkadaşı olacaktı. Aslında yalnız kaldığı zamanlarda sıkıntıdan ölüyordu. Hannah yalnız kalmayı sevmezdi. İçine bu kızla ilgili güzel hisler doğuyordu. İyi anlaşabilirlerdi. Ya da kız gıcık bir kişilik olabilirdi. Veya kız, çok konuştuğu için Hannah'dan nefret edebilirdi. Ya da...

Düşünceleriyle boğuşurken, yeni odasının kapısının önüne geldiğini farketti. Derin bir nefes aldı ve içeriye daldı. İçeri girer girmez oda arkadaşıyla karşılaştı. Kız, Hannah girince elindeki parlak kağıtla kaplı pakedi yere düşürdü. Kızın, odanın penceresinden odaya dolan rüzgarla birlikte savrulan kahverengi, güzel saçlarına hayran kalmıştı. Kızın güzel yüzüne baktı ve o anda kıza kanı ısındı ve kendini tutamayarak sarıldı. Hannah her zaman birine sarıldığında kendisini iyi hissederdi.

- Merhaba Hannah sen olmalısın
çok tatlısın yeni oda arkadaşım umarım güzel vakit geçiririz.

Kızın yumuşak sesi, Hannah'yı okşayıp geçmişti sanki. Bir süre kıza gözleri parlayarak baktı. Hannah, kendisine iltifat edilmesinden hoşlanırdı. Sonra güzel döşenmiş odayı incelemeye başladı. Çok ince bir zevkle döşenen odanın duvarları rengarenk çizgilerle kaplıydı. Raflarda ise birsürü kitap vardı, Hannah, Sanırım bu kız da benim gibi okumayı seviyor, diye geçirdi içinden.

Hannah kısa bir süre kızın ismini hatırlamaya çalıştı. Neferet ona kızın ismini söylemişt. Neydi? neydi? Em... Emma... Ellie... Emily? Emily! Evet evet, doğru hatırlamıştı.

- Merhaba Emily. Tanıştığıma memnun oldum. Odanı çok güzel döşemişsin. Ayrıca sanırım sen de benim gibi kitap okumayı seviyorsun sanırım. Bu arada kıyafetlerin çok güzel. Kendin de öyle. Çok güzelsin. Ve saçlarını böyle ipeksi ve hoş yapmak için özel bir şey kullanıyor musun? Yoksa doğal mı?

Hannah bir an duraksadı ve eliyle ağzını kapattı. Çok konuşmuştu ve nefes nefese kalmıştı. Kesin gevezenin teki olduğumu düşündü, diye düşündü.
O anda Hannah'nın kucağındaki Leah kıpırdandı ve miyavladı. Hannah'nın bacakları ürperdi ve bacağına sürtünen Emily'nin küçük tatlı kedisine gülümsedi.
Emily;

Konu: Geri: Emily&Hannah Ptsi Ağus. 02, 2010 8:07 pm

Emily’nin oda arkadaşı dünya
atlısıydı. Hediyesini vermek için sabırsızlanıyordu. Gözlerindeki o ışık çok
hoşuna gitmişti Emily’nin.

-
Merhaba Emily.
Tanıştığıma memnun oldum. Odanı çok güzel döşemişsin. Ayrıca sanırım sen de
benim gibi kitap okumayı seviyorsun sanırım. Bu arada kıyafetlerin çok güzel.
Kendin de öyle. Çok güzelsin. Ve saçlarını böyle ipeksi ve hoş yapmak için özel
bir şey kullanıyor musun? Yoksa doğal mı?

-
Teşekkür ederim tatlım.
Evet o konularda zevkliyimdir. Kitap okumak çok hoşuma gider. Sana kitap
tavsiye edeyim canım. Sevimli küçük yalancılar kitabını okuya bilirsin ben
okurken çok heyecanlanmıştım. Bu arada gene çok konuştum ama hediyeni vermek
isterim buda senin hediyen.

Emily elindeki paketi uzatırken acaba
kolyesini beğenecek mi diye düşünüyordu. Okadar zarif hareketlerle paketi
açmıştı ki bir an Emily kırılacak bir şey açıyormuş gibi hissettiğini sandı ama
o bir kolyeydi. Paketi açtığında yüzündeki ifade Emily’nin hoşuna gidecek bir
ifade olduğuna emindi. “ Aman tanrıçam yoksa
beğenmedi mi “ diye düşündü. Emily yatağına
doğru yürüdüğünde çok yorgun olduğunu yatağına uzanırken hissetmişti. Bugün
dersler çok ağır geçmişti. Hannah’da yatağına uzandı ve sordu.

-
Hannah sen nasıl
işaretlendin.Diye sorduğunda Hannah’nın yüz
ifadesi değişmişti. Ve konuşacak halde değilmiş gibi iç geçirdi sanki cevap
vermeyecekmiş gibiydi. Bu soruyu sorduğuna pişman olan Emily konuyu değiştirmek
istedi ama çok geçti kız cevap vermişti bile...

Hannah; (özür dilerim geç kaldım)

Konu: Geri: Emily&Hannah Salı Ağus. 03, 2010 7:05 pm

Hannah, bu soru ona yöneltildiğinde yüz ifadesini değiştirmişti çünkü işaretlenmeden önceki hayatını hatırlamıştı. Eğer işaretlenmeseydi, intihar etmek aklının köşesinden geçmişti bir kere. Ama sadece bir kere... Çünkü Hannah, intihar etmek gibi şeyleri saçma bulurdu. Hannah yaşamayı seviyordu. Düşüncelerinden sıyrılıp Emily'nin sorusuna döndü.

"İşaretlenmeden önce hayatımdan nefret ediyordum. Annem ve babam boşanmışlardı ve ikisi de beni istememişlerdi. Ben de büyükannem ve büyükbabam'ın yanına gittim. Onlarla beraber yaşıyordum. Ama onlara çok yük olduğumu düşünüyordum. Sonuçta onlar yaşlı insanlardı. Bir gün okulda nefret ettiğim bir oğlan, Başka bir oğlanı dövüyordu. Ben de onları ayırmaya çalışınca müdür bizi yakaladı ve odasına götürdü. Oğlanın ismi Steve'di. Steve, o çocuğu benim dövdüğümü söyledi. İnanabiliyor musun? BEN! Hemen kendimi savundum. Müdür, dövülen çocuğa sorunca o da benim onu dövdüğümü söyledi. Çünkü Steve onu tehdit etmişti. 1 hafta uzaklaştırma cezası aldım. Kapıyı çarparak çıktım. Sinirden delirmiştim. Parka gidip kendimi çimenlerin üstüne atıp ağlamaya başladım. Zaten bütün okul benimle alay ederdi. Tıpkı küçük bir çocuk gibi davrandığımı, zayıf düşünce tek kaçışımın ağlamak olduğunu söylerlerdi. Haklılardı da. Lanetler okurken iz sürücüyü gördüm. O cümleleri söylerkenki an hala aklımdan çıkmıyor.
Hannah Vanessa Simon,
Gece seni seçti.
Ölümün doğuşun olacak.
Gecenin tatlı sesine kulak ver.
Kaderin seni Gece Evi'nde bekleyecek..."
Hannah bunları anlattıktan sonra aynanın karşısına geçti ve kolyeyi boynuna takmaya çalıştı. Kolye gerçekten çok zarifti. Parlak taşlarla kaplı, baş parmağının ve işaret parmağının uçlarını birleştirdiğinde oluşan yuvarlağın büyüklüğünde, yıldız şeklinde bir kolyeydi bu. Emily ayağa kalktı ve "Dur, sana yardım edeyim," diyerek kolyeyi Hannah'nın boynuna taktı. Hannah gülümsedi ve daha sonra teşekkür etmeyi unuttuğunu hatırladı.
"Çok teşekkür ederim. Aslında ben de sana bir hediye aldım... Şey... Cebimde olması gerekiyordu... Ah lanet olsun!"
Hediyeyi düşürmüştü! Hannah, kafasını duvara çarpmak istedi bir an. Emily yere çömeldi ve yerdeki küçük, parlak kağıtla kağlı olan kutuyu aldı.
"Bu mu?" diye sordu Emily.
"Evet," dedi Hannah. Hediyesinin, onun verdiği hediyenin yanında küçük kalmasından biraz utanmıştı. Emily'e gümüş rengi, üzerinde tek sıra halinde küçük parlak taşlar dizili olan bir yüzük almıştı.
out rp: önemli değil tatlım.

Konu: Geri: Emily&Hannah Salı Ağus. 03, 2010 9:33 pm

-
İşaretlenmeden önce hayatımdan nefret ediyordum. Annem ve babam
boşanmışlardı ve ikisi de beni istememişlerdi. Ben de büyükannem ve
büyükbabam'ın yanına gittim. Onlarla beraber yaşıyordum. Ama onlara çok yük
olduğumu düşünüyordum. Sonuçta onlar yaşlı insanlardı. Bir gün okulda nefret
ettiğim bir oğlan, Başka bir oğlanı dövüyordu. Ben de onları ayırmaya çalışınca
müdür bizi yakaladı ve odasına götürdü. Oğlanın ismi Steve'di. Steve, o çocuğu
benim dövdüğümü söyledi. İnanabiliyor musun? BEN! Hemen kendimi savundum.
Müdür, dövülen çocuğa sorunca o da benim onu dövdüğümü söyledi. Çünkü Steve onu
tehdit etmişti. 1 hafta uzaklaştırma cezası aldım. Kapıyı çarparak çıktım.
Sinirden delirmiştim. Parka gidip kendimi çimenlerin üstüne atıp ağlamaya
başladım. Zaten bütün okul benimle alay ederdi. Tıpkı küçük bir çocuk gibi
davrandığımı, zayıf düşünce tek kaçışımın ağlamak olduğunu söylerlerdi.
Haklılardı da. Lanetler okurken iz sürücüyü gördüm. O cümleleri söylerkenki an
hala aklımdan çıkmıyor.
Hannah Vanessa Simon,
Gece seni seçti.
Ölümün doğuşun olacak.
Gecenin tatlı sesine kulak ver.
Kaderin seni Gece Evi'nde bekleyecek...

Emily duyduklarına inanmayarak Hannah’ya
bakıyordu. İşaretlenmeden önce kızın baya kötü bir hayatı varmış. Emily ‘ Ben olsaydım bu kadar dayanamazdım bile’ diye düşünmeye başlamıştı. Gözleri dolmuştu ne yapmalıydı
nasıl bir tepki vermeliydi bilmiyordu ama Emily daha bir şey diyemeden kız
ayağa kalkıp aynanın karşısında Emily’nin ona hediye ettiği Kolyeyi takmaya
çalıştığını gördü. Hannah’nın yanına gidip.

-
Dur, sana yardım edeyim. Dedi.

Emily kızın kolyesini kolyesi’ni taktıktan sonra aynadaki güzel yüze
gülümsedi.

- Çok
teşekkür ederim. Aslında ben de sana bir hediye aldım... Şey... Cebimde olması
gerekiyordu... Ah lanet olsun!"

Heyecandan olsa gerekti
kız elindeki parlak paketi yere düşürmüştü. Hannah’nın paketi almasına kalmadan
Emily eğilip paketi almıştı içinde ne olacağını çok merak ediyordu aslında ufak
bir şeydi ama Emily’i düşünmesi çok hoşuna gitmişti. Elindeki paketi heyecanla ve
merakla yırtar gibi açmıştı aslında biraz sakin olmalıydı. Ama olamıyordu işte ilkez
bir oda arkadaşı ona hediye almıştı. Hep o oda arkadaşlarına hediye alırdı çünkü.
Paketi açtığında içinden gümüş rengi, üzerinde tek sıra halinde küçük parlak
taşlar dizili olan bir yüzük çıkmıştı. Biraz hayal kırıklığına uğradığını belli
etmemeye çalıştı ama ne fayda artık ağzından söz çıkmıştı bile.

- Bu mu ?.
İnanmıyorum nasıl söyleyebilmişti bunu neyse
artık kıvırmaya çalışacaktı. Yüzüğe baktığında çok hoşuna gitmeye
başlamıştı. Parlayan taşları Hannah’nın gözlerini andırıyorlardı sanki. Hannah üzgün
bir şekilde.

-
Evet. Diyebildi sadece ne yapmalıydı
şimdi Emily gene her şeyi mahvetmişti. Kızın boynuna sarılarak ve büyük bir hüzünle
Hannah’nın yanağından öptü ve geri çekilerek.

-
Özür dilerim tatlım birden çıktı ağzımdan, bu zamana kadar hiçbir oda
arkadaşım bana hediye almamıştı çok sevindim beni düşünmen çok hoşuma gitti. Ayrıca
yüzüğün parlaklığı gözlerini andırıyor. Oda arkadaşlarıma hep ben almışımdır
hediye onda baya şaşırdım. Hediye için çok teşekkür ederim.

Hannah gülümseyerek yanıt verdi. Emily
artık kendini daha iyi hissetmişti.

-
Önemli değil tatlım beğenmene sevindim.dedi.

Emily Hannah’ya elinde tutuğu beyaz kağıdı uzattı elindeki ders
programıydı. Hannah kağıda bakarak yüzünü buruşturdu ve gözlerini kıstı. Emily
ne olduğunu sormak için ağzını açtığında tüy yumağı kedisi Candy kucağına
alması için miyavlıyordu. Emily eğilip candy’i eline aldığı anda miyavlaması
geçmişti ve Emily artık sormaya karar vermişti.

-
Ne oldu Hannah sorun ne canım?. Bir
süre sonra gülümseyerek Emily’nin suratına bakarak o hüzünlü ve komik olan
olayın ne olduğunu açıklamaya başladı…

Konu: Geri: Emily&Hannah Çarş. Ağus. 04, 2010 11:26 am

Emily Hannah’ya elinde tutuğu beyaz kağıdı uzattı elindeki ders
programıydı. Hannah kağıda bakarak yüzünü buruşturdu ve gözlerini kıstı. Emily
ne olduğunu sormak için ağzını açtığında tüy yumağı kedisi Candy kucağına
alması için miyavlıyordu. Emily eğilip candy’i eline aldığı anda miyavlaması
geçmişti ve Emily artık sormaya karar vermişti.

"Ne oldu Hannah, sorun ne canım?"

Hannah birden işaretlenmeden önceki derslerini hatırladı. Bütün derslerinde çok iyiydi. Matematik ve geometri dışında. Burada öyle dersler yoktu. Buradaki dersler Hannah'ya çok yabancı gelmişti bir anda. Kafasını iki yana sallayarak eski hayatını geride bırakmaya çalıştı. Daha sonra aklına karanlık bir düşünce daha geldi.
Ya vücudu bir anda değişimi reddederse?
Daha kötüsü, ya Emily'ninki reddederse?
Dostu, Emily'si, oda arkadaşı değişimi reddederse üzüntüden kahrolabilirdi Hannah. Nedense Hannah, derin düşüncelere dalınca hep aklına böyle karanlık, acı verici düşünceler geliyordu.
Refleks olarak, "Hayır!" diye haykırdı.
Emily şaşkın bir şekilde ona baktı.
Hannah gülümsedi ve sordu.
"Bütün derslerimizi çok iyi şekilde çalışarak, sınıfları geçerek yetişkin bir vampir olacağız. Ölmeden. Olacağız değil mi?"
Emily de hüzünlü bir şekilde gülümsedi.
"Öyle olmasını umarım..."
Hannah, bu cevaptan yarı-memnun kalmış bir şekilde gülümsedi ve yatağının üstüne atladı. O anda az kalsın yatağının üstünde oturan Leah'yı eziyordu. Kedicik kaçmaya çalıştı. Ama Hannah neşeli bir tavırla onu yakaladı, sımsıkı sardı ve okşamaya başladı.
Emily'nin de dışı gülümsüyordu ama içi çok düşünceliydi. Hannah'nın bu ölüm korkusu yüzünden, Emily'nin de aklına türlü türlü şeyler gelmeye başlamıştı...

Konu: Geri: Emily&Hannah Çarş. Ağus. 04, 2010 11:50 am

Emily durmuş Hannah'nın ne diyeceğini beklerken birden Hannah 'hayır' diye bağrınca Emily iyice korkmuştu ne oluyor böle Hannah anlayamamıştı.Bir süre sonra Hannah konuştu.
- Bütün derslerimizi çok iyi şekilde çalışarak, sınıfları geçerek yetişkin bir vampir olacağız. Ölmeden. Olacağız değil mi?
Emily 'ölmeden' lafına baya takmıştı.Hiç birşey sölemeden ilk ne demek istediğini analmaya çalıştı. Bir süre sonra Hannah vücudumuzun değişimi reddedebileceğinden korkuyordu.Emily'de korkuyordu ya oda arkadaşı en yakın dostu ölürse.'ya ben ölürsem'diye düşündü ve Hnnah'nın daha fazla merak etmesini istemeden.
- Öyle olmasını umarım..diyebilmişti Emily sadece
Hannah'ya baktığında yatağının üzerine oturmuş kedisini severken ne kadar masum gözüktüğünü görebiliyordu. Emily'de yatağının üzerine oturup oda kedisini seviyordu. Emily'nin aklına takılan şey hemen ağazından çıkardı bu Emily'nin huyuydu.
- Ya ben ölürsem napacaksın!. çünkü benim önceki oda arkadaşım ölmüştü.Ben yıkılmıtım resmen. Peki ya sen!.
Emily artık dayanamayıp hıçkırıklara boğulmuştu. Unutamıyordu o günü ne yapsa olmuyordu. Hannah yanına gelerek saçlarını okşadı ve tesseli vermeye çalıştı ama ne tesselli oluyordu nede susuyordu. Bir süre sonra kafasını kaldırdığında Hannahdan da gözyaşları süzüldüğünü gördü. Emily artık ağlarken yaslanacak bir omuz bulmuştu. Biraz hıçkırıkları yavaşladığında Hannah konuşmaya başladı.

Hannah;

Konu: Geri: Emily&Hannah Çarş. Ağus. 04, 2010 12:36 pm

Hannah, Emily'nin ölümünü düşünmek bile istemiyordu.
"Üzüntüden kahrolurum tatlım..." Hannah, bir yandan Emily'i sakinleştirmeye çalışıyor, bir yandan kendi gözyaşlarına hakim olmaya çalışıyor, bir yandan da konuşuyordu.
"Emily... Tamam tatlım... Geçti artık... Lütfen ağlama..."
Emily kendisine hakim olamıyordu. Başını kaldırınca, Hannah, Emily'nin akan rimelinin yüzünde bıraktığı siyah çizgileri gördü. Muhtemelen kendi rimeli de akmıştı. Cebinden pembe renkli bir mendil çıkarıp Emily'nin yüzünü temziledi. O sırada iki kedi aynı anda yatağa atladılar. Emily, Candy'i kucağına alıp sıkı sıkı sardı. Emily'nin gözyaşları, Candy'nin tüylerini ıslatıyordu. Bundan rahatsız olan küçük kedi, çırpınarak kurtulmaya çalıştı. Emily, Candy'i kucağına yatırıp okşamaya başlayınca, Candy uykuya daldı. o sırada Leah da Hannah'nın sırtına sürtünüyordu.
Sanırım benden önce, sadece Candy ile böyle dertleşebiliyordu. Tıpkı Leah ve benim gibi... diye düşündü Hannah.
Hannah Emily'nin kulağına eğilip fısıldadı:
"Artık geçti tatlım. Artık yalnız değilsin. Bundan sonra ben varım..."

Konu: Geri: Emily&Hannah Çarş. Ağus. 04, 2010 1:04 pm

Emily bitkin bir halde oda arkadaşının onun gözyaşlarını silmesine izin vermişti.kucağına gelen kedisi Candy hem okşuyor hemde artık dertleşecek bir arkadaşı vardı. Artık bu gözyaşları sevinç gözyaşlarıydı.Hannah eğilip Emily'nin kulağına fısıldadı.
- Artık geçti tatlım.Artık yanlız değilsin. bundan sonra ben varım...
Bu sözler Emily'nin ağlamasını kesmişti.Hannah'ya dönüp baktı ve sarıldı. Sarıldığında aklına derslere geç kalacakları geldi ve hemen ayağı kalkarak.Hannah'nın kolundan asılarak söylenmeye başladı.
- Hemen yüzümüzü yıkayalım. Makyajımızı tazeleyelim. Ne giyeceksin tatlım. Ben topuklu ayakkabıyla saten bir elbise giyeceğim ya sen ?
- Imm... Etekle topulu ayakkabıya nedersin..
Emily gülerek ve bir yandanda makyajını yaparken.
- Süper olur derim hayatım...
Emily ve Hannah odanın içinde şarkılar söyleyerek giyinip makyajlarını yaptılar. İşleri bittiğinde ise hemen odadan çıkıp koşar adımlarla merdivenlerden indiler. artık derslerin verildiği kata geldiklerinde birbirlerine sarılarak ve aynı anda.
- İyiki Varsın..dediler.
- Hannah'cım dersler bitince yemekhanede bekliyor olacağım.
- Tamam hayatım görüşürüz.
- Görüşürüz.
Emily ve Hannah mutlu bir şekilde sınıflarına girdiler.

out rp: rp'lik bitmiştir.

Konu: Geri: Emily&Hannah Perş. Eyl. 16, 2010 4:47 pm

Konu Kilit.

» Hannah St John
» Daryna Hannah^^
» 1. Masa (Hannah-Ace-Lilith-Ares)
» Emily Flora